۲ 📤فراز|⇦ دوم| بخش۱ ♧وَ اسْمَعْ دُعَائِی إِذَا دَعَوْتُکَ وَ اسْمَعْ نِدَائِی إِذَا نَادَیْتُکَ‏  و چون تو را بخوانم دعاى مرا اجابت فرما و هرگاه تو را ندا کنم ندایم بشنو ♧وَ أَقْبِلْ عَلَیَّ إِذَا نَاجَیْتُکَ فَقَدْ هَرَبْتُ إِلَیْکَ وَ وَقَفْتُ بَیْنَ یَدَیْکَ مُسْتَکِیناً لَکَ مُتَضَرِّعاً إِلَیْکَ‏ و چون با تو مناجات کنم به حالم توجه فرما که من بسوى تو گریخته‏ ام و در حضور حضرتت ایستاده در حالى که به درگاهت به حال پریشانى تضرع و زارى میکنم 💠>خدایا محلمون بگذار...آمده ایم که به ما محل بگذاری...💦 آمده ایم که ما مورد توجه نور تو قرار بگیریم... از تو تقاضا میکنم که لطفی و مرحمتی به ما بکنی... پیش تو ناله میکنم که همین ناله کردن ما باعث توجه تو به ما بشه..💦 🔹>بعضی موقع ها داریم توی خیابان رد میشیم،صدایی به گوش ما میخورد ولی توجهی نداریم ولی یک موقع جلو میرویم و آن صدارا با دقت گوش میدهیم. 💠>الان هم از خدا میخواهیم به صدا و ناله ی ما توجه کند."وَ أَقْبِلْ عَلَیَّ" خدایا من در این دعا میخوام که به استقبال من بیایی. 🔹>آمده ام پیش تو ناله و عجز و دعا کنم چون همین دعاکردن ما از لببک توست و من میخواهم تو به استقبال تقاضای من بیایی... دعا میکنم که تو خود را به من نشان بدی....دعا بهانه است... 💠>گاهی ما دعا میکنیم ولی حال دعا نداریم ولی گاهی اوقات حال دعا داریم و دلمون میخواد همینطور دعا کنیم.این میل به دعا کردن در واقع لبیک خداست. خدا توفیق به ما داده که ما دعا کنیم. یعنی اول خدا به ما توجه و نظری کرده است و ما توفیق دعا کردن را پیدا کرده ایم. 🔹>گفت آن الله تو لبیک ماست  .....زیر هر یا رب تو لبیک هاست