هنگامی که حضرت فاطمه علیها السلام می خواستند به خانه همسرشان بروند، فقیری در خانه ایشان آمد و با صدای بلند گفت: از خانه نبوت یک پیراهن کهنه می خواهم. حضرت فاطمه علیها السلام که دو پیراهن (یکی کهنه و یکی نو) داشتند، خواستند پیراهن کهنه را طبق تقاضای فقیر به او بدهند، ناگهان به یاد این آیه از قرآن افتادند: «هرگز به حقیقت نیکوکاری نمی رسید مگر از آنچه دوست دارید انفاق کنید». حضرت فاطمه علیها السلام با اینکه پیراهن نو را بیشتر دوست داشتند به این آیه عمل کردند و پیراهن نو را به فقیر دادند. روز بعد، هنگامی که پیامبر صلی الله علیه و آله پیراهن کهنه را بر تن حضرت زهرا علیها السلام دیدند، پرسیدند: فاطمه جان! چرا پیراهن نو را نپوشیده ای؟ حضرت زهرا علیها السلام عرض کردند: آن را به فقیر دادم. پیامبر صلی الله علیه و آله فرمودند: اگر پیراهن نو را برای همسرت می پوشیدی بهتر و مناسب تر نبود؟ حضرت فاطمه علیها السلام عرض کردند: این روش را از شما آموخته ام. در آن هنگام که مادرم خدیجه همسر شما گردید، همه اموال خود را در راه خدا به تهی دستان بخشید، کار به جایی رسید که حتی پیراهن خود را به فقیر دادید. پیامبر صلی الله علیه و آله که تحت تأثیر محبت ها و اخلاص دخترشان قرار گرفته بودند، قطره ای اشک از چشمان شان سرازیر شد و حضرت فاطمه علیها السلام را به نشانه محبت، به سینه چشبانیدند. منبع: کتاب حضرت فاطمه علیها السلام، واحد پژوهش مسجد مقدس جمکران، ص 7-8. کانال کودکان(و نوجوانان)علی اصغر در ایتا👇 https://eitaa.com/koodakAliAsghar