#داستان #محرم_مهدوی 🏴سقای عاشق ماه محرم بود‌. جیران پرچم سبز مخملی را که رویش نوشته بود یا علمدار به بابا بزرگ داد وگفت:چرا مردم این پرچم ها را دوست دارند؟پدربزرگ👴لبخندی زد وگفت: بگذار این پرچم را بر سر در این خانه نصب کنم راز این دوست داشتن را هم برایت تعریف می کنم. جیران🧕 می دانست که محرم برای همه مسلمانان یادآور آزادگی یارانش است اما تا به حال فکر نکرده بود که چرا روی پرچم های محرم *سقای تشنه لب و یا علمدار کربلا *نوشته اند. بعد ازمدت کوتاهی که گذشت بابابزرگ کنار نوه اش آمد که روی پاهایش منتظر ایستاده بود. جیران انگار خود را در کربلا می دید. صدایی گفت: امروز هفتم محرم است امروز سپاه کوفه در کنار رود فرات نگهبان های زیادی گذاشته اند تا نگذارند کسی از یاران امام حسین علیه السلام آب بردارد🚱😢کمی آن طرف تر از فرات خیمه های بزرگ وکوچکی قرار داشت درست در وسط خیمه ها خیمه ای⛺️ بود که از آن گفتگوی چند بچه به گوش می رسید. آفتاب🔆 داغتر از همیشه شن های نینوا را می سوزاند یکی از دختر بچه ها که از دیگران بزرگتر به نظر می رسیدگفت: بیایید کمی بازی کنیم و از دامن بلند کوچکش چند سنگ کوچک رنگی روی زمین گذاشت. پسربچه ای داخل خیمه ⛺️رفت و گفت: بچه ها بچه ها عمویمان عباس رفته است تا برایمان آب بیاورد. لب های خشک بچه ها را، رنگ لبخند زیباتر کرد. همه با چشمانی پر از امید به آن سوی تپه های سوزان نگاه می کردند🤗 #ادامه_داستان_در_پست_بعد...👇