❀ ﴾﷽﴿ ❀. فراز دوم از خطبه 197 نهج البلاغه 🌟🏴 پس از رحلت رسول خدا (صلى الله عليه و آله) در حالى که سرش بر سينه ام قرار داشت، قبض روح شد 💠نفس او در دستم روان گشت. 💠سپس آن را به چهره کشيدم. 💠من عهده دار غسل او بودم، در حالى که فرشتگان مرا يارى مى کردند. 💠 (گويى) در و ديوار و صحن و خانه، به ضجّه درآمده بودند. 💠گروهى (از فرشتگان) به زمين مى آمدند و گروهى به آسمان مى رفتند و گوش من از صداى آنان که آهسته بر آن حضرت نماز مى خواندند خالى نمى شد ! 💠 تا زمانى که او را در قبر به خاک سپرديم. 💠 چه کسى به آن حضرت در حيات و مرگش از من سزاوارتر است؟ 💠بنابراين با بينش خود حرکت کنيد و صدق نيّت خود را در جهاد با دشمن اثبات نماييد; 💠 زيرا به خدايى که معبودى جز او نيست قسم ياد مى کند که من در جاده حق قرار دارم و آنها (مخالفان من) در لغزشگاه باطل اند 💠 من سخنانم را آشکارا مى گويم و همگى مى شنويد (و به همه شما اتمام حجّت مى کنم) 🔺و براى خود و شما از درگاه خدا درخواست غفران و آمرزش دارم ‌🗓شنبه 11شهریور 1402 . .: اینجا گذری بر قدمگاه شهیدان است :.