⃣ ♦️اصول حاکم بر برنامه برنامه ریزی یک هنر است و برای استفاده از یک برنامه نیاز به دانش و مهارت و تجربه وجود دارد در قدم اول لازم است بایدهای حاکم بر برنامه را مرور کنیم. 🔷 اصل اوّل: جامعیت 🔹 برنامه باید جامع باشد یعنی تمام اجزا و عناصر لازم، در آن حضور داشته باشد. مثلاً برای طراحی یک واحد مسکونی، حیاط، اتاق، آشپزخانه، هال و سرویس لازم است گل‌خانه و پارکینگ هم گرچه به آن مرتبه ضرورت ندارد، اما در زیبایی و کمال نقشۀ کلی ساختمان مؤثر است... 🔹 تمام آنچه در برنامه پیش بینی می‌شود، قید «وجوب» دارد مثلاً اگر در برنامۀ شبانه روز خود نیم ساعت ورزش وهفت ساعت کار علمی درنظر گرفتیم، باید به نیم ساعت ورزش همان قدر اهمیت داد که به هفت ساعت درس و بحث. نه به بهانۀ اهمیت کار علمی می‌توان از ورزش چشم پوشی کرد و نه به بهانۀ اهمیت ورزش می‌توان مطالعه را تعطیل ساخت. در این فرض، نیم ساعت ورزش همان مقدار واجب است که هفت ساعت کار علمی، و هر کدام که ترک شود خللی در تعادل برنامه و تأمین نیازهای ما پدید خواهد آمد 🔹بخشی از نیازها هرچند در برنامه قید نشود، به صورت طبیعی مورد توجه قرار می‌گیرد (مثل غذا خوردن و اقامۀ نماز) ولی برخی دیگر مورد غفلت واقع می‌شود تأکید جدی بر این دسته، موجب می‌شود خلأی در شخصیت انسان باقی نماند و هیچ قدرتی یا عاملی نتواند با بزرگ نمایی این نیازها ما را دچار احساس خسارت کند یا تناسب و تعادل برنامه ما را یکباره به هم ریزد. به این ترتیب طلبه موفق، طلبه ای نیست که در کوتاه ترین زمان، بیشترین مواد درسی را به بالاترین کیفیت بخواند، زیرا علاوه بر دروس رسمی حوزه دانش ها، توانمندی‌ها و آگاهی‌های دیگری نیز باید کسب شود.  📚 تلخیص از: راه و رسم طلبگی، جلد ۴، صفحه ۲۱ 🌱🌸🌱🌸🌱🌸🌱🌸 @kowsarnewsguilan| کانال خبرگزاری حوزه علمیه خواهران گیلان