عَنْ مُحَمَّدٍ عَنْ أَحْمَدَ عَنِ ابْنِ سِنَانٍ عَنْ نُصَیْرٍ أَبِی الْحَکَمِ الْخَثْعَمِیِّ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: الْمُؤْمِنُ مُؤْمِنَانِ فَمُؤْمِنٌ صَدَقَ بِعَهْدِ اللَّهِ وَ وَفَی بِشَرْطِهِ وَ ذَلِکَ قَوْلُهُ عَزَّ وَ جَلَ رِجالٌ صَدَقُوا ما عاهَدُوا اللَّهَ عَلَیْهِ فَذَلِکَ الَّذِی لَا تُصِیبُهُ أَهْوَالُ الدُّنْیَا وَ لَا أَهْوَالُ الْآخِرَةِ وَ ذَلِکَ مِمَّنْ یَشْفَعُ وَ لَا یُشْفَعُ لَهُ وَ مُؤْمِنٌ کَخَامَةِ الزَّرْعِ تَعْوَجُّ أَحْیَاناً وَ تَقُومُ أَحْیَاناً فَذَلِکَ مِمَّنْ یُصِیبُهُ أَهْوَالُ الدُّنْیَا وَ أَهْوَالُ الْآخِرَةِ وَ ذَلِکَ مِمَّنْ یُشْفَعُ لَهُ وَ لَا یَشْفَعُ امام صادق علیه السلام فرموده است: «مومن دو گونه است: مومنی که به پیمان خدا درست عمل کرده و به شرط او وفا کرده است، که خدا فرموده: «رِجالٌ صَدَقُوا ما عاهَدُوا اللَّهَ عَلَیْه»، {مردانی که درست انجام دادند آنچه را خدا با آنها عهد کرد. }احزاب / ۲۳ و چنین کسی، نه هراس‌های دنیا و نه هراس‌های سرای دیگر را می‌بیند؛ چنین کسی است که شفاعت می‌کند و شفاعت لازم ندارد؛ اما مومن دسته دیگر، کسی است که چون دسته زراعت تازه و نرم، یک بار خم می‌شود و یک بار سر پا است؛ چنین کسی است که هم هراس‌های دنیا و هراس‌های سرای دیگر را می‌بیند؛ و او است که شفاعت می‌خواهد و شفاعت نمی کند. » الأحزاب: ۲۳ بحارالانوار،جلد۶۴،صفحه،۱۸۹