#حدیث_روز عجله در کار خیر و تأخیر در گناه امام صادق عليه السلام إِذَا هَمَمْتَ‏ بِخَيْرٍ فَلَا تُؤَخِّرْهُ فَإِنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى رُبَّمَا اطَّلَعَ‏ عَلَى عَبْدِهِ وَ هُوَ عَلَى الشَّيْ‏ءِ مِنْ طَاعَتِهِ- فَيَقُولُ وَ عِزَّتِي وَ جَلَالِي لَا أُعَذِّبُكَ بَعْدَهَا أَبَداً وَ إِذَا هَمَمْتَ بِمَعْصِيَةٍ فَلَا تَفْعَلْهَا فَإِنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى رُبَّمَا اطَّلَعَ عَلَى الْعَبْدِ وَ هُوَ عَلَى شَيْ‏ءٍ مِنْ مَعَاصِيهِ فَيَقُولُ وَ عِزَّتِي وَ جَلَالِي لَا أَغْفِرُ لَكَ أَبَداً هرگاه اراده ی کار خیری کردی، آن را به تأخیر میفکن، چرا که خدای تعالی گاهی به بنده اش توجهی می کند در حالی که وی مشغول عبادت است. پس می فرماید: «به عزت و بزرگی ام سوگند، از این پس هرگز تو را عذاب نکنم». و هرگاه خواستی گناهی مرتکب شوی، رهایش کن چرا که خدای تعالی گاه در حالی که بنده اش در کار معصیتی است، به او متوجه می شود و می فرماید: «به عزت و جلالم سوگند، هرگز تو را نخواهم آمرزید». الأمالي (للمفيد)، ص 205 @labbayk_ir