فعل رفتن حرمتی داره، آدابی داره. این‌که این فعل تا این حد برای تو عادی شده، و این‌که بی‌پروا انجامش میدی با علم و اطمینان به این‌که هر بار که برگردی هنوز کسی چشم‌ به راهته، تو رو تو ذهنم کوچیک، تو قلبم کوچیک‌تر می‌کنه.. |سایه بان|