تمثال مبارک عارف والا مقام، آقا شیخ علی زاهد قمی(ره) او بیشتر عمر خود را در علم و عبادت و زهد و قناعت صرف کرد. در مسجد هندی به اقامه جماعت می پرداخت. آیات عظام و مراجع و علمایی نظیر آقا ضیاء الدین عراقی، محمدحسین غروی اصفهانی، سیدمحسن حکیم، میرزا عبدالهادی شیرازی، سیدمحمود شاهرودی و سید ابوالقاسم خویی به او اقتدا کرده، درک جماعت وی را مغتنم می شمردند. آیت الله مرعشی نجفی در مورد ایشان می نویسد: وی از کسانی بود که خداوند متعال او را به عمل به تمامی آداب و مستحبات شرعی، حتی مجاورت حرمین شریفین (مکه و مدينه) موفق گردانیده بود. شیخ حسنعلی نجابت در شرح گلشن راز می نویسد: شیخ علی قمی از خوش پوش های نجف محسوب می شد و بهترین لباس ها را می پوشید و چون درک بالایی در دروس داشته در حوزه نجف معروف بود. روزی ملا حسینقلی همدانی در صحن حرم امیرالمؤمنین نشسته بود، در این اثنا شیخ علی قمی از در قبله وارد شد، همین که چشم مبارک آخوند به او افتاد، شیخ علی با سر تا پهلوی آقا دوید. ملا حسینقلی یک دقیقه در گوش او صحبت کرد و کسی نفهمید که به ایشان چه فرمود. شیخ علی کمی عقب عقب برگشت و رفت، به فاصله اندکی تمام لباس هایش را عوض کرد و در جلسات درس هم گویی قفل بر دهان زده بود. دیگر جامه های گران قیمت و صحبت و بحث در درس برایش لذت نداشت و تا پایان عمر لباسهایش از کرباس بود. https://t.me/joinchat/AAAAAEBSGE_o8alppgp-fw