‍ 🚨گزارش رجانیوز از جاه‌طلبی و بلندپروازی جدید رئیس دولت اعتدال؛ 🔻شیخ بنفش به دنبال عبای سرخ/ آیا حسن روحانی می‌تواند جای هاشمی رفسنجانی را پر کند؟ 🔹حسن روحانی پس از ماه‌ها سکوت و دوری از رسانه‌ها، اکنون با برگزاری سلسله جلساتی در دفتر خود دوباره به میدان سیاست بازگشته است. رسانه‌ها و تحلیل‌گران این بازگشت را به در پیش بودن انتخابات مجلس نسبت می‌دهند؛ اما حسن روحانی از همان ابتدا یک سیاستمدار جاه‌طلب و بلندپرواز بود. بنابراین بنظر می‌رسد هدف او از بازگشت به میدان سیاست نه صرف اثرگذاری بر انتخابات‌های پیش‌رو، بلکه پر کردن یک خلا است؛ خلائی که بعد از فوت مرحوم هاشمی رفسنجانی در جبهه اصلاح‌طلبان، اعتدالیون و سازندگی به‌وجود آمد. حال سوال اینجاست که آیا حسن روحانی می‌تواند جا پای هاشمی بگذارد؟ 🔹اولین کنش سیاسی-رسانه‌ای حسن روحانی بعد از تحویل پاستور، افتتاح آزمایشی سایت رسمی‌اش در ۲۷ دی ماه سال ۱۴۰۱ بود. سایتی که هزینه‌های سنگینی برای آن صورت گرفته است. نکته جالب اینجاست که این سایت پر است از محتواهایی که دوران سیاه و تلخ مدیریت کشور به دست روحانی را در یک تحریف آشکار، یک دوره‌ی شکوهمند و موفق جلوه می‌دهد! 🔹سایت رئیس دولت اعتدال در تاریخ ۱۳ اردیبهشت سال جاری در جلسه وزیران و معاونان دولت‌های یازدهم و دوازدهم، به طور رسمی آغاز به کار کرد. روحانی در یادداشت خود، این وب‌سایت را پایگاهی برای ارتباط و پاسخگویی و تعامل با افکار عمومی و روایت تکه‌ای از تاریخ ایران در دوره هشت‌ ساله دولت‌های یازدهم و دوازدهم عنوان کرده و نوشته است: «نگاه این وب‌سایت صرفا به گذشته نخواهد بود؛ تجزیه و تحلیل مسائل امروز ایران و پیش‌بینی فضای فردا، نقد سازنده و دلسوزانه نسبت به حاکمان و ارائهٔ پیشنهادات مفید برای دستیابی به اهداف بلند ملی و ارائهٔ راهکارها و برنامه‌ها برای رفع مشکلات مردم و پیشرفت و سربلندی کشور نیز از اهداف فعالیت این وب‌سایت خواهد بود». 🔹حسن روحانی در چهار دهه گذشته انواع پست‌های مدیریتی و سیاسی را تجربه کرده است؛ از نمایندگی مجلس شورای اسلامی و خبرگان رهبری تا حضور در مجمع تشخیص مصلحت نظام و شورای عالی امنیت ملی در سوابق سیاسی روحانی دیده می‌شود. همچنین او هشت سال رئیس جمهور ایران بوده است. بنابراین دیگر هیچ پست و مقام سیاسی‌ای برای او جذابیت ندارد. روحانی یک شخصیت سیاسی جاه‌طلب و بلندپرواز است. او به‌دنبال کسب یک جایگاه سیاسی معنوی برای ادامه حیات سیاسی خود است. جایگاهی که در اوج آن متعلق به مرحوم هاشمی رفسنجانی بود؛ یک پدر سیاسی-معنوی که از قدرت اثرگذای بالایی بر نظام تصمیم‌سازی و تصمیم‌گیری کشور برخوردار بود و می‌توانست در برهه‌های مختلف با حاکمیت چانه‌زنی و لابی‌گری کند. 🔹البته در این میان باید به این مسئله هم توجه داشت که خلائی که بعد از مرحوم هاشمی رفسنجانی برای جریان اصلاحات، اعتدال و سازندگی پیش آمد تاکنون پر نشده است. حتی محمد خاتمی هم باوجود طگمانه‌زنی‌هایی که از سوی اصلاح‌طلبان برای پر کردن این خلا می‌زدند نتوانست جای مرحوم هاشمی را بگیرد. حال سوال اینجاست که آیا حسن روحانی می‌تواند تبدیل به هاشمی رفسنجانی شود یا خیر؟ 🔹رسیدن به عبای سرخ هاشمی اما بیشتر به خیالی خام شباهت دارد؛ چراکه روحانی شاید در رکوردهای تورمی و زندگی اشرافی شبیه به هاشمی باشد اما شخصیت سیاسی و جایگاه او هیچ شباهتی به اکبر هاشمی ندارد. 🔹حسن روحانی برای هاشمی شدن هیچکدام از ویژگی‌های او را ندارد؛ نه در میان مردم محبوبیتی دارد، نه در میان بدنه تصمیم‌سازی و تصمیم‌گیری کشور اثرگذاری دارد و نه رابطه‌ی ویژه‌ای با رهبر معظم انقلاب دارد. او حتی در میان اصلاح‌طلبان، کارگزارانی‌ها و اعتدالیون نیز اجماع‌ساز نیست. حسن روحانی حتی در لابی کردن برای حضورش در مجمع تشخیص مصلحت نظام ناکام ماند. وی تلاش‌های بسیاری برای دریافت حکم «عضو حقیقی مجمع تشخیص مصلحت نظام» از رهبر معظم انقلاب انجام داد، اما هر بار به در بسته خورد. 🔹با جمع همه این شرایط، خیال رسیدن به جایگاهی که هاشمی در تحولات کشور داشت، شاید بتواند مدتی این پیرمرد پرحاشیه را سرگرم کند اما نمی‌تواند نگین قدرت را برای او به ارمغان بیاورد. ⬅️متن کامل این گزارش را در سایت رجانیوز بخوانید: http://rajanews.com/node/369477 ✅ @Rajanews