🔰توسعه شهر تهران در هر مسیر و به هر جهت و با هر سبکی که هست، اسلامی نیست. و اگر در شهرهای دیگر به عنوان الگوی توسعه انقلاب اسلامی مطرح شود اشتباه است و چنان‌چه شهرستانی‌ها چشمشان به شهرسازی و معماری تهران باشد، مسیر رشد را به غلط خواهند رفت. ❇️ این مجموعه مجسمه شکل، مسجد یا به قولی مجتمع فرهنگی مذهبی ولیعصر علیه‌السلام واقع در چهار راه ولیعصر در پشت تئاتر شهر تهران و برِ جنوب شرقی خیابان ولیعصر می‌باشد. ❇️ این بنا قرار بود به عنوان یک مسجد شاخص در این مکان ساخته شود. اما تصمیم‌گیران انتخاب طرح در شورای شهر، با نگاه تکنوکراسی، از میان دو طرح و دو معمار، یعنی استاد نقره کار و طرح مشترک رضا دانشمیر و کاترین اسپریدونوف (غیر مسلمان)، دومی را پذیرفته و دست به اجرای آن زدند!! ❌ اما پس از ساخت مجتمع، چیزی جز حیرت نصیب تهرانی‌ها نشد. چرا که این به اصطلاح مسجد، از روی زمین شبیه به یک تپه بتنی است. بدون هیچ المان شاخصی که معلوم شود اینجا مسجد است. از بالا، یعنی دید پرنده یا هلی‌کوپتر هم شبیه به فردی است که به سمت بنای تئاتر شهر و نه قبله، بلکه دقیقا عکس قبله، سجده کرده است. چرا که مبنای فکری معمار این بوده که ایرانی‌ها به فرهنگ احترام می‌گذارند!!! لذا این تپهٔ بتنی، نه از درون به شباهت دارد و نه از بیرون کسی را دعوت به منسک مؤکد نماز می‌نماید. ✅ اگر در قرآن عظیم تأمل کنیم، بی دلیل نیست که در چندین آیه به مؤمنانه بودن بنا و به مؤمن بودن معمارانی که مسجد را عمران میکنند، تأکید شده است. این نمونهٔ کار بی ضابطه‌ایست که میبایست از آن حذر کنیم!