شب غریبی است که لحظات آن برای زهرای اطهر(س) آمیخته با اندوه و غم شده و خانه‌ی وحی پیامبر(ص) کوچ بانوی خورشید را به سوگ نشسته و ام‌ابیها(س) طعم بی‌مادری را خواهد چشید چرا که ستاره وجود خدیجه‌ی کبری(س) در زمین خاموش می‌شود تا در بهشت درخششی جاودانه یابد. همان بانوی بزرگی که نخستین ایمان آورنده به اسلام بود و همراز پیامبر ختمی مرتبت(ص)؛ از همین روست که مادر ام‌البیها(س) شد و شایسته سروری زنان بهشت... همانطور که پیامبر(ص)، فرمودند:«برترين زنان اهل بهشت، چهار نفرند: خديجه(س) دُخت خُوَيلِد و فاطمه(س) دُخت محمّد(ص) و مريم(س) دُخت عمران و آسيه دخت مُزاحم، همسر فرعون.»[1] او نه تنها مادر یگانه دخت نبی(ص)، بلکه چراغ روشن شب‌های رسالت پیامبر(ص) بود که بقچه‌ی محبت وجودش را تا غار حرا می‌برد تا گاهِ نیایش پیغمبر(ص) را شاهد باشد و همراه تنهایی او. سالروز وفات حضرت خدیجه کبری(سلام الله علیها) تسلیت باد. @m_mafaz_lib @mafaz_news www.mafaz.ir