جَعْفَرَ بْنَ مُحَمَّدٍ(عَلَيْهِمَا اَلسَّلاَمُ)يَقُولُ: إِنَّ اَلْحُسَيْنَ بْنَ عَلِيٍّ عِنْدَ رَبِّهِ،و...وَ إِنَّهُ لَيَرَى مَنْ يَبْكِيهِ فَيَسْتَغْفِرُ لَهُ وَ يَسْأَلُ آبَاءَهُ أَنْ يَسْتَغْفِرُوا لَهُ،وَ يَقُولُ: لَوْ يَعْلَمُ زَائِرِي مَا أَعَدَّ اَللَّهُ لَهُ لَكَانَ فَرَحُهُ أَكْثَرَ مِنْ جَزَعِهِ، وَ إِنَّ زَائِرَهُ لَيَنْقَلِبُ وَ مَا عَلَيْهِ مِنْ ذَنْبٍ. امام صادق عليه السّلام مى‌فرمايد: همانا حسين بن علی نزد پروردگارش است،و...و او قطعا کسی که برايش گریه می‌کند را می‌بیند،پس برای او طلب آمرزش می‌کند و از پدرش امیرمومنان می‌خواهد برای آن گریه کن طلب بخشش کند، و میگوید: اگر زيارت‌كننده من مى‌دانست كه خداوند چه چيزهايى برايش فراهم ساخته است شادمانى‌اش بيش از بى‌تابى‌اش بود،و همانا زائر حسين باز مى‌گردد درحالى كه هيچ گناهى بر او نوشته نشده است. 📚الأمالي (للطوسی) ج ۱، ص ۵۴ 📚أمالی شیخ طوسی / ترجمه حسن زاده 🏴 🏴 🏴 🏴 ┄┅═✧@m_r_shafiee313✧═┅┄