✳️در دوران اول تولد مادر و نوزاد به هم نزدیک هستند و به طرز معجزه آسایی از حال همدیگر باخبرند. در این دوران به نفع فرزند شماست که مادر، راحت و خوشحال باشد زیرا کودک همان حس را دریافت می کند ولی اگر مادر نگران و مضطرب باشد، همان احساس و علایم نگرانی و اضطراب در فرزندش نیز به وجود می آید که بی شک در سرنوشت نوزاد و شکل گیری شخصیت او نقش مخربی خواهد داشت. مادر همواره نگران است که مبادا فرزندم در خطر باشد یا من مادر کاملی نباشم، شاید گریه ی او به این معناست که من مادر خوبی نیستم و با توجه به اینکه مرتب گریه می کند، به احتمال فراوان در انجام کارها کوتاهی کرده ام و بدین ترتیب او مورد آزار قرار گرفته و ... به هر ترتیب این قبیل احساس های مخرب به وسیله ی سیمی نامرئی به کودک منتقل شده و باعث ایجاد استرس و در نتیجه بی تابی و گریه ی بیشتر وی می گردند. از طرف دیگر به دنبال این قبیل بی تابی های کودک، بر احساس گناه و اضطراب مادر نیز افزوده می شود. پس هرگز اجازه ندهید که اضطراب در شما شکل بگیرد؛ به خود شک نکنید، مطمئن باشید که اکثر مادران نیز در ابتدا همین احساس نگرانی را داشته اند ولی موفق شده اند بر آن چیره شوند. 💟💟💟💟💟💟 @maadar_khoob