سند 2030 و کاهش جمعیت طرح «اصلاح سن ازدواج دختران و پسران» که محتوای آن اثرگذاری مستقیم بر افزایش هرچه بیشتر سن ازدواج و نیل به هدف‌گذاری‌های بین‌المللی از جمله سند توسعه پایدار 2030 است. جریان سیاست‌گذاری 2030 در کشور با نگاه فمینیستی خود و در قالب همکاری با نهادهای بین‌المللی، حداقل سن قانونی برای ازدواج را 18 سالگی در نظر گرفته است. دوام سناریوی افزایش سن ازدواج، کاهش نرخ باروری زنان و خاکستری کردن جمعیت است که در تعارض مستقیم با سیاست‌های کلی نظام در خصوص رویکرد جمعیتی است. در آسیای جنوب شرقی و جنوب اروپا مانند ایتالیا که تا حدودی خانواده محور هستنند، افزایش سن ازدواج سبب شده، میزان باروری کاهش پیدا کند و در واقع یکی از عوامل اصلی در کاهش باروری در ایران، افزایش سن ازدواج است. افرادی می‌توانند از تغذیه سالم بهره مند شوند که در یک خانواده با ساختار سالم زندگی کرده باشند و خانواده‌ای که فقط یک نفر در آن زندگی می‌کند و مجردزیستی دارد آن فرد نمی‌تواند تغذیه سالم داشته باشد و نمی‌توانیم انتظار تشکیل یک خانواده سالم را داشته باشیم ضمن اینکه چون آن فرد تنها است و تجربه زندگی مشترک را ندارد تجربه کنش و واکنش‌های عاطفی را نداشته و مدیریت احساسات و هیجانات را هم ندارد. همچنین هویت دختران و پسران و نقش‌های کارکردی خانواده نظیر زن، مرد و همسر و فرزند خواهر و برادر در خانواده‌ای رخ می‌دهد که ساختار چند نفره داشته باشد. ما عملاً شاهد سیاست‌های مخالف رشد جمعیت در برخی از بخش‌ها به ویژه در حوزه بهداشت و درمان و آموزش و پرورش هستیم که آینده خوبی را برای کشور و جامعه رقم نمی‌زند. باور غلط هر بچه یک اتاق بسیاری از خانواده‌ها نسبت به مسائل فرزندان‌شان حساس هستند و حاضرند هر کاری که به صلاح فرزندان‌شان است، انجام دهند؛ اما به دلیل انگاره‌های شرایط کنونی مانند این‌که «هر بچه با یک اتاق تعریف می‌شود» و به‌دلیل انگیزه‌های اقتصادی از فرزنددار شدن خودداری می‌کنند. وقتی به بعضی از مراجعین گفته می‌شود، بچهٔ دوم بیاورید، با خودشان می‌گویند پس فضای خانه‌مان را چه‌کار کنیم؟ انگیزه‌های اقتصادی و انگاره‌های اجتماعی فعلاً خیلی تأثیرگذارند و آدم‌ها در برابر این انگاره‌ها منفعل هستند. در حالی‌که ما به لحاظ عقیدتی مشکلی نداریم. خداوند رزاق است؛ اگر مردم ما بدانند که تربیت فرزندان در کنار هم و با همسالان، بسیاری از مشکلات تربیتی فرزندشان را برطرف می‌کند، حاضرند حتی مشکلات اقتصادی را تحمل کنند تا فرزندشان از نظر بهداشت روان و تربیت در وضعیت بهتری قرار داشته باشد، اگر شرایط و اقتضائات به‌گونه‌ای شود که فرزندان در خانه با همسالان خود و در کنار آن‌ها بزرگ شوند، تنظیم تربیتی بهتری اتفاق می‌افتد. https://rasanews.ir/fa/news/664503/%DB%B2%DB%B0%DB%B3%DB%B0-%D9%88-%D9%86%D9%82%D8%B4-%D8%A2%D9%86-%DA%A9%D8%A7%D9%87%D8%B4-%D8%AC%D9%85%D8%B9%DB%8C%D8%AA