─┅•═༅𖣔✾✾𖣔༅═•┅─ ♻️ ترجمه فیض‌الاسلام: حضرت ابو جعفر (امام) محمّد باقر ابن علىّ‌ (ابن الحسين) عليهما السّلام نقل كرده كه امام عليه السّلام (در ترغيب باستغفار) فرموده است: دو آسودگى و پناه از كيفر خداوند در زمين بود يكى از آنها از دست رفت و ديگرى نزد شما است پس بآن چنگ زنيد (نگهدارى كنيد) امّا پناهى كه از دست رفت رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله بود (كه از بين شما رخت بر بست) و امّا پناهى كه باقى است استغفار و درخواست آمرزش (گناهان) است. خداى تعالى (در قرآن كريم س ۸ ى ۳۳) فرموده: «وَ مٰا كٰانَ‌ اَللّٰهُ‌ لِيُعَذِّبَهُمْ‌ وَ أَنْتَ‌ فِيهِمْ‌ وَ مٰا كٰانَ‌ اَللّٰهُ‌ مُعَذِّبَهُمْ‌ وَ هُمْ‌ يَسْتَغْفِرُونَ‌» يعنى خدا مردم را عذاب نمى‌كند تا تو در بين ايشان هستى و خدا آنان را بكيفر نمى‌رساند و حال آنكه ايشان (از گناهانشان) آمرزش مى‌طلبند. (سيّد رضىّ‌ «عليه الرّحمة» فرموده :) اين بيان (گواه آوردن از #قرآن_كريم) از سخنان نيكو و از مو شكافی‌هاى درك حقائق مى‌باشد (كه امام عليه السّلام آنرا آشكار و بيان فرموده است).