📖 سپس امام عليه السلام در ششمين جملۀ حكمت آميز مى‌فرمايد: «با روش عادلانه، دشمن مقهور و مغلوب مى‌شود»؛ (وَ بِالسِّيرَةِ الْعَادِلَةِ يُقْهَرُ الْمُنَاوِئُ)
💡 «مُناوىء» به معناى «دشمن» از ريشۀ «مناواة» به معناى «دشمنى» است؛ زيرا دشمن هنگامى موفق به كار خود مى‌شود كه دستاويزى پيدا كند. كسى كه روش عادلانه دارد، دستاويزى به دست دشمن نمى‌دهد و همين باعت مقهور شدن اوست.
➕ افزون بر اين كسى كه روش عادلانه‌اى دارد طرفداران زيادى در ميان مردم پيدا مى‌كند و آن كَس كه طرفداران زياد دارد دشمنش مقهور مى‌شود.
➕ افزون بر همۀ اينها چنين كسى مورد الطاف الهى است و خداوند چنين بندۀ عدالت‌پيشه‌اى را در برابر دشمنانش تنها نمى‌گذارد و او را پيروز مى‌گرداند و به گفتۀ شاعر:
دشمن به كين نشسته مولا نمى‌گذارد
الطاف بى‌كرانش تنها نمىگذارددر حديثى از رسول خدا صلى الله عليه و آله مى‌خوانيم: «الْعَدْلُ جُنَّةٌ واقِيَةٌ وَ جَنَّةٌ باقِيَةٌ ؛ #عدالت سپر نگهدارنده و بهشت جاودان است». در روايت ديگرى از غرر الحكم مى‌خوانيم: «اِعْدِلْ تَدُمْ لَكَ الْقُدْرَةُ ؛ عدالت پيشه كن تا قدرت تو پايدار ماند». اصولاً عدالت، اساس نظام تكوين و تشريع است، همان‌گونه كه در حديثى از پيغمبر اكرم صلى الله عليه و آله مى‌خوانيم: «بِالْعَدْلِ قامَتِ السَّماواتُ وَ الْأَرْضُ ؛ به وسيلۀ عدالت و نظم، آسمان و زمين برپاست». در حديث ديگرى نيز از اميرمؤمنان على عليه السلام آمده است: «الْعَدْلُ حَياةُ الْأحْكامِ؛ عدالت روح و حيات احكام است». بنابراين كسى كه روش عادلانه را در زندگى خود برگزيده است، هماهنگ با نظام هستى و همگام با شريعت اسلام است و چنين كسى به يقين بر دشمنانش پيروز مى‌شود. 🔍 در ذيل خطبۀ 216 نيز شرحى در اين زمينه بیان شده است.