📖 امام عليه السلام در اين حديث شريف به اهميت و جامعيت قرآن اشاره مى‌كند و مى‌فرمايد: «در قرآن، اخبار پيشينيان و حوادث آينده و حكم و دستور مربوط به شما آمده است»؛ (وَ فِي الْقُرْآنِ نَبَأُ مَا قَبْلَكُمْ، وَ خَبَرُ مَا بَعْدَكُمْ، وَ حُكْمُ مَا بَيْنَكُمْ)
❒ منظور از اخبار پيشينيان روشن است؛ زيرا بخش مهمى از قرآن مجيد، تاريخ انبيا و اقوام گذشته است؛ از آفرينش آدم تا حالات حضرت مسيح و اصحاب و يارانش، قرآن دست ما را مى‌گيرد و در تمام قرون و اعصار گذشته همراه انبيا و پيغمبران و اقوام آن‌ها حركت مى‌دهد و تلخ و شيرين زندگى آن‌ها را بيان مى‌كند و تجارب فراوان و حوادث عبرت‌انگيز بسيارى را كه در زندگانى آن‌ها بوده يكجا پيش روى ما مى‌نهد آن‌گونه كه گويا ما همراه آن‌ها بوده‌ايم و با آن‌ها مى‌زيسته‌ايم.
❒ منظور از حوادث آينده، مسائل مربوط به قبر و برزخ و قيامت است كه در جاى جاى قرآن مجيد به آن اشاره شده است به‌گونه‌اى كه گويا ما آينده را ديده‌ايم و در آن زيسته‌ايم.
❒ منظور از جملۀ «وَ حُكْمُ ما بَيْنَكُمْ» اين است كه در قرآن به همۀ برنامه‌هاى زندگى شما اعم از واجب، حرام، مكروه، مستحب و مباح، اشارات كلى يا جزئى شده است؛ بنابراين قرآن كتاب جامعى است كه هرچه بخواهيد در آن هست.
➥ با توجه به شأن نزولى كه در حديث حارث اعور آمده بود روشن مى‌شود كه اين سخن را امام عليه السلام زمانى بيان فرمود كه مردم به سراغ احاديث رفته و قرآن را رها ساخته بودند؛ البته منظور امام عليه السلام رها كردن احاديث نيست، زيرا پيغمبر صلى الله عليه و آله در «حديث ثقلين» كتاب خدا و عترت را (عترتى كه منبع اصلى احاديث رسول خدا صلى الله عليه و آله است) با هم #توصيه مى‌كند؛ بلكه منظور اين است كه افراط در توجه به حديث تا آن‌جا كه قرآن رها شود كار نكوهيده‌اى است.
#نهج_البلاغه_بخوانیم
╭───
│ 🌐 @Mabaheeth
╰──────────