⏮ اثر وضعی درس نخواندن، عالم نشدن است! 👤 آیت الله ملک زاده 🔶 ذوی الاعذار هرچند احکام تکلیفیه از آنها ساقط شده است و با مخالفت کردن، استحقاق عقاب را ندارد، لکن آثار وضعیه آن احکام ساقط نمی‎شود. مانند کسی که از روی جهل خمر نوشیده است، هرچند عقاب نمی‎شود اما مست خواهد شد. 🔶 طلبه درس نمی‎آید به این عذر که پدرم بیمار بود و باید از او پرستاری می‎کردم، مانعی ندارد اگر واقعا چنین باشد او عذر دارد و عقاب نمی‎شود، اما او عالم نخواهد شد. موارد متعددی از طلبه‎ها، به کاری که یکی از اعلام و اعاظم در مورد پرستاری پدرشان انجام داده‎ بودند و از ادامه تحصیل در قم یا نجف منصرف شدند و به مشهد برگشتند و اتفاقا به جایگاه بالایی هم دست یافتند، استناد می‌کنند؛ البته تذکر بدهیم که ایشان درس را رها نکردند و در مشهد درسشان را به خوبی ادامه دادند. 🔶 عرض می‌کنیم، کرامت و معجزه و اینکه در یک مورد خاصی، عنایت خاصی به شخصی بشود به جهت یک مصلحت و حکمت الهی که خداوند یک آینده‎ای را برای امت اسلام رقم زده است، حسابش جدا است. اما اگر بنده یا شما درسمان را رها کنیم و به پرستاری پدرمان بپردازیم، عالم نمی‎شویم، و این انتظار را نداشته باشیم. بعد از چند سال نگو، بله ما سالها در حوزه بودیم. خیر، تو سالها در حوزه نبودی بلکه هر روز عذر داشتی! 💥 برگرفته از دوره فشرده فقه امامیه، تابستان ۱۴۰۳ 🗓 زمان: ۱ مرداد ۱۴۰۳ 🕌 مکان: مدرسه علمیه فیضیه http://eitaa.com/joinchat/761921543C9cf554b0c9