سقای دشت کربلا اباالفضل                    سردار دست از تن جدا اباالفضل دست جدا از جسم اطهرت کو                  افتاده دستت در کجا اباالفضل ای با وفا اباالفضل  *  صاحب لواءء اباالفضل   (لواءء به معنی پرچم و علم) اکنون بود هنگام یاری من                راضی مشو اینک به خواری من آخر برای جان نثاری من           کردی سر و جان را فدا اباالفضل ای با وفا اباالفضل  *  صاحب لواء اباالفضل بردار سر ای خسرو دلاور           بار دگر در یاری برادر منما حسینت را ز خود مکدر        قم یا حبیبی یا اخا برادر ای با وفا اباالفضل  *  صاحب لواء اباالفضل با آن همه چالاکی و دلیری        از خواهرت بنمای دستگیری ترسم رود کلثوم در اسیری         در شهر شام پر بلا اباالفضل ای با وفا اباالفضل  *  صاحب لواء اباالفضل جان برادر از حسین چه دیدی       بهر چه دست از یاریم کشیدی بسمل صفت در خاک و خون طپیده    ای زاده شیر خدا اباالفضل ای با وفا اباالفضل  *  صاحب لواء اباالفضل مانده سکینه منتظر پی آب       از تشنگی ریزد ز دیده خوناب فریاد طفلان می برد ز دل تاب            چون «صامت» اندر این عذاب اباالفضل           "                                    (چون بشنود این ناله ها اباالفضل) ای با وفا اباالفضل  *  صاحب لواء اباالفضل  ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ