. از زیارت امیرالمومنین علیه السلام در شب و روز يا اَبَا الْحَسَنِ كُنْتَ اَوَّلَ الْقَوْمِ اِسْلاما وَاَخْلَصَهُمْ ايمانا وَاَشَدَّهُمْ يَقينا وَاَخْوَفَهُمْ لِلَّهِ هیچ اتفاق تازه ای اینجا نیفتاده این‌مرد عمری ‌را پیمبر بوده پیش از این این آیه‌ها این ‌معجزات ‌این‌ وحی‌ تکراریست تنها مخاطب٬گرچه ‌حیدر بوده ‌پیش ازاین عرش از‌لبش هرروز شوری تازه می گیرد یک بار رفتن واقعا معنا ندارد که وقتی علی با او سخن‌گفته‌ست درآنجا دیگر ولی و شاید و اما ندارد که ازلطف چشمش چشمه‌ی ایجاد جاری شد هرجا که‌بود از برکتش خلقی جدید آمد حیدر رسید از چشمه قدری آب بردارد از خاک زیر پای او آدم پدید ما امت لبخند زیبای شما هستیم حق می‌دهی قدری پریشان بودن مارا؟ یک مرتضی بنشان میان‌ مابه‌ استادی آنگاه می‌بینید سلمان بودن مارا هرچند حیدر هست نَفْسَت باز ‌اما‌ تو در قدر تنهایی و در مقدار تنهایی از این‌طرف بی‌روی او در هرکجا باشی در مسجد و در خانه و در غار تنهایی با شعر من باشید قطعا عید مبعث به عید غدیر دیگری تبدیل خواهد شد حق‌غیراز این هم نیست وقتی که‌ رسالت با الیوم اکملت لکم...تکمیل خواهد شد .