. #امیرالمؤمنين علیه‌السلام #مدح_و_منقبت #علی_مقدم گر قدر دیگران به ثنا می‌شود بلند گردد ولی ز مدح علی هر ثنا بلند جز او کسی مقام "سلونی" نداشته ست بر دوش غیر اوست یقین این عبا بلند در اوج هر بلا و مصیبت که دیده‌اند گفتند "یا علی" همهٔ انبیا بلند تا هیچ شک و شبهه نماند برای کس یا ایهاالرسول بخوان، "هل اتی" بلند یاسین اگر نکرد اثر در دل دل حسود گاهی بخوان به گوش کرش "إِنّما" بلند "لا" می‌شوند آن دو و از بین می‌روند گردد اگر که نون ز میان "لَنا" بلند وقتی که کار سخت شد و یاوری نبود در بین جنگ گشت فقط مرتضی بلند افتاد لرزه بر بدن دشمنان او تا گشت ذوالفقارِ شه لافتی بلند با ذوالفقار بر سر مرحب زد آنچنان کز ذوالجلال خاست دوصد مرحبا بلند جبریل گفت دست‌مریزاد یاعلی گردید از زبان نبی حَبَّذا بلند آری اگر نبود مراعاتِ حال خلق او می‌نمود جای درش، قلعه را بلند در ابتدای لشکر علی تیغ را که زد شد لشکر از اصابت آن ز انتها بلند بال و پر اجابت ما حُبّ حیدر است شد از عنایت علوی هر دعا بلند "ارواح ماسِواهُ فِداهُ" که سوی اوست دستانِ خالیِ همهٔ ماسوا بلند وقتِ کرم ز فرط حیا از گدای خود سر را نکرده است به پیش گدا بلند از فرط لطف توست طلبکار گشته‌ایم آری گدا ز لطف تو سازد صدا بلند ما از عنایت تو رسیدیم تا خدا کَه می‌شود ز جاذبهٔ کهربا بلند حتی اگر عتاب نمایی مرا، علی! از من شود فقط "لَکَ روحی فِدا" بلند از دست رفته‌ایم به فریادمان برس تنها مگر که لطف تو سازد مرا بلند .