. "از من مرا بگیر و خودت را به من بده" یک تذکره به حرمت زهرا به من بده هنگام گریه بر تو به کم قانعم نکن برگیر این دو چشمه دو دریا به من بده آنطور که مرا به حرم جای داده ای در روز حشر پیش خودت جا به من بده با یک برات حال مرا روبه راه کن با یک نگاه خیر دو دنیا به من بده شب زنده داری است و شب جمعه های تو پای ضریح فرصت احیا به من بده از بندگی هر که به جز تو بریده ام "عبدالحسین" را تو به القاب من بده زینب به ناله گفت کمین کرده ساربان انگشتر عقیق خودت را به من بده خنجر گرفت بوسه پیاپی ز حنجرت یک بوسه هم بیا و حسینا به من بده ✍ .