. طلیعه ی عزای کربلا شد دوباره بیرق و علم به پا شد کتیبه های محتشم رسید و محرم شهید سر جدا شد از عرش خدا صدا، پیچیده توو عالمین فَحَیَّ عَلَی البُکا، وَ نوحوا عَلَی الحسین نوحوا علی الحسین، که آقا غریب بود نوحوا علی الحسین، که خد التریب بود نوحوا علی الحسین، که پیشانی اش شکست نوحوا علی الحسین، که شیب الخضیب بود نوحوا علی الحسین شبای حزن صاحب الزمونه دل عزیز فاطمه چه خونه میاد یه روزی که کنار کعبه روضه شاه بی کفن بخونه انَّ جدّیَ الحسین، قَتَلوهُ عطشانا انَّ جدّیَ الحسین، طَرَحوهُ عریانا فابک علی الحسین، که جدم کفن نداشت فابک علی الحسین، چرا پیرهن نداشت فابک علی الحسین، که غارت شده تنش فابک علی الحسین، که سر در بدن نداشت نوحوا علی الحسین ✍ 👇