فضیلت شیعیان و رهروان معصومین بر دیگر مخلوقات بواسطه اختصاصشان به اشک حدیث اول: قال امیرالمؤمنین علیه السلام: إِنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى اطَّلَعَ إِلَى الْأَرْضِ فَاخْتَارَنَا وَ اخْتَارَ لَنَا شِيعَةً يَنْصُرُونَنَا وَ يَفْرَحُونَ لِفَرَحِنَا وَ يَحْزَنُونَ لِحُزْنِنَا وَ يَبْذُلُونَ أَمْوَالَهُمْ وَ أَنْفُسَهُمْ فِينَا أُولَئِكَ مِنَّا وَ إِلَيْنَا و قال: كُلُّ عَيْنٍ يَوْمَ الْقِيَامَةِ بَاكِيَةٌ وَكُلُّ عَيْنٍ يَوْمَ الْقِيَامَةِ سَاهِرَةٌ إِلَّا عَيْنٌ مَنِ اخْتَصَّهُ اللَّهُ بِكَرَامَتِهِ وَ بَكَى عَلَى مَا يَنْتَهِكُ مِنَ الْحُسَيْنِ وَ آلِ مُحَمَّدٍ صلوات الله و سلامه علیه. امیرالمؤمنین علیه‌السلام فرمودند: خداوند تبارک و تعالی بر زمین اشراق نمود و سپس ما را اختیار کرد و برای ما شیعیانی اختیار نمود که ما را یاری می‌کنند و به شادی ما شاد و مسرور می‌شوند و به اندوه و حزن ما، محزون و اندوهناک می‌شوند و مال‌ها و جان‌های خود را، در راه ما بذل می‌کنند، اینها از ما هستند و به سوی ما خواهند بود، فرمودند: هر چشمی در قیامت گریان و بیقرار است، مگر چشمی که خدا آن را به کرامت خود اختصاص داده باشد، تا به جهت مصیبت‌ها و هتک حرمتهائی که نسبت به حسین و اهل‌بیت پیغمبر علیهم السلام وارد شده است، بگرید. (بحار الانوار/ج10/ص103) شیعیان بااشک