۳۵ وَ مُولِـغٌ سَیْفَهُ عَلى نَحْرِک،  و شمشیر خویش را بر گلـویت سیراب می‌نمود، قابِضٌ عَلى شَیْبَتِک َ بِیَدِهِ،  با دستى مَحاسنِ شریفت را در مُشت می‌فِشرد، ذابِـحٌ لَک َ بِمُهَنَّدِهِ ،  (و با دست دیگر) با تیغِ آخته اش سر از بدنت جدا می‌کرد، قَدْ سَکَنَتْ حَوآسُّک َ،  تمامِ اعضا و حواسّت از حرکت ایستاد، وَ خَفِیَتْ أَنْفاسُک َ ،  نَفَسهاىِ مبارکت در سینه پنهان شد ،   وَ رُفِـعَ عَلَى الْقَناةِ رَأْسُک ،  و سرِ مقدّست بر نیزه بالا رفت. @madaranee96