📌صدقه ای که خدا آن را دوست می دارد اصلاح بین مردم است خصوصاً اصلاح بین زن و شوهر. و چه فهمیده است مادری که به دخترش می گوید: " من به خانه ات می آیم، تو فعلاً به خانه ما نیا". ♻️و ای کاش همه مادرها(مادر عروس خانم ها) این چنین بودند و برتر از عاطفه مادری به صلاح و آینده زندگی دخترشان می اندیشیدند و رشته انس و محبت آن ها را محکم می کردند. ✳️اما برخی به جای اینکه دختر خود را به زندگی و سازگاری تشویق کنند و آتش اختلاف را با موعظه و نصیحت خود خاموش نمایند، برعکس به نزاع و کشمکش دامن می زنند و با حمایتها و دلسوزیهای بی مورد و قضاوتهای شتابزده به آتش اختلاف نفت می پاشند و هیزم خشک می ریزند. 🌀به جای اینکه به دختر بگویند: گذشت کن و با گذشت و فداکاری شوهرت را تربیت کن.. می گویند: این مردک را رها کن، او آدم نمی شود، او تو را بدبخت کرده است و دلسوزی می کنند و می گویند: طفلک دخترم گرفتار چه شمری شده است! ⚜به جای اینکه او را نصیحت کنند و به زندگی و سازگاری ترغیب نمایند او را به بر هم ریختن زندگی و ترک خانه و فرزندان فرا می خوانند، و نمی دانند که چه گناه بزرگی مرتکب می شوند و نمی دانند که دختر خود را و خویش را با این عمل سیاه بخت و جهنمی می کنند. 💢زیرا اگر زنی با بهانه های بی پایه و بر خلاف پیمان ازدواج، خانه شوهر را ترک کند، از همان هنگام که خانه را ترک می نماید بسوی جهنم روان می شود و لعنت فرشتگان آسمان را برای خود فراهم می کند.