علت ناآرامی‌های ازبکستان چیست؟ ازبکستان از نظر زبانی و قومی ناهمگن است. ازبک‌ها کارلوک هستند (مانند اویغورها). قاراقالپاق‌ها کیپچاک هستند (مانند قزاق‌ها). خوارزمی‌ها اوغوز هستند (مانند ترک های ترکیه). تقریباً تمام جمعیت روستایی ترک هستند، اما شهرهایی مانند بخارا یا سمرقند هنوز فارسی زبانان زیادی دارند. قاراقالپاق‌ها (به معنی کلاه‌سیاه‌ها) در شمال غربی ازبکستان زندگی می‌کنند و بسیار تحت تأثیر خشک شدن دریاچه آرال قرار گرفته‌اند که برای آبیاری مزارع پنبه از آن استفاده می‌کردند. در سال ۱۹۹۰ حتی قبل از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، قاراقالپاقستان حاکمیت خود را اعلام کرد. در سال ۱۹۹۳ معاهده‌ای با ازبکستان امضا کرد و موافقت کرد که در صورت حفظ حاکمیت خود به مدت ۲۰ سال به عنوان بخشی از کشور باقی بماند و سپس از طریق یک همه پرسی حق جدایی داشته باشد. اما دولت مرکزی تمام قدرت‌ را متمرکز کرد و هرگز اجازه همه‌پرسی را در سال ۲۰۱۳ نداد و مدافعان همه‌پرسی را دستگیر کرد. اکنون دولت در حال ایجاد اصلاحات جدیدی در قانون اساسی است که حق خودمختاری این جمهوری را سلب خواهد کرد که شورش‌های مدنی را برانگیخته است. @madare0120