نوجوون اگر تا به حال به این فکر می‌کرده که والدینش بهش فلان نگرش رو دارند، حالا خودش اون نگرش ها رو در مورد خودش با قاطعیت داره، و شروع می کنه به خودسرزنشگری. در کودکی هر اتفاقی که تو خونه میفته، کودک خودش رو مقصر می‌دونه. اما در دوره نوجوانی که دایره ی اطرافیان بزرگتر میشه، هر اتفاقی که در دنیا میفته، خودشون رو مقصر میدونند. در دنیای نوجوونی به قاطعیت میرسن به اینکه آدم بدی هستند. نوجوون ها به خاطر اینکه استقلال دارند و می خواهند خودشون کارهاشون رو انجام بدن، شاید یه مقدار تعامل باهاشون سخت باشه، اما وقتی دل به دلشون بدی، به قدری نرم و لطیف عمل می کنند که باورمون نمیشه. اونها هم مثل ما میدونند خطر چیه، دوست ناباب کیه!! درست و غلط چیه!! فقط از ما فرصت می‌خوان که بهشون اعتماد کنیم تا با دو دوتا چهارتای خودشون خودمراقبتی از خودشون داشته باشند. https://eitaa.com/joinchat/4076208147Cf5eedbd72d