شانزدهم پیامهای آیه فوق ⇧⇩: 1- سفيه، از تصرّف در مال خود ممنوع است. 2- مالى كه سبب برپا ماندن جامعه است، نبايد در اختيار سفيه باشد. 3- حاكم شدن سفيه حتّى بر اموال خود، ضربه‌ى اقتصادى به جامعه است و جامعه نست به اموال شخصى افراد حقّ دارد. 4- در برخوردها، بايد به مصالح اقتصادى جامعه و رشد فكرى افراد توجّه كرد، نه عواطف و ترحّم‌هاى گذرا. 5- مال و ثروت، قوام زندگى و اهرم نظام است. 6- سرمايه نبايد راكد بماند. بايد اموال يتيمان و سفيهان هم، در مدار توليد و سوددهى قرار گيرد و از درآمدش زندگى آنان بچرخد، نه از اصل مال. 7- به ابعاد روحى و شخصيّت محرومان بايد توجّه كرد. 8- ممنوع كردن افراد از تصرّف در اموالشان، واكنش دارد. چاره‌ى آن برخورد و سخن نيكوست. ●➼‌┅═❧═┅┅───┄