هدایت شده از فعالین مهدویت
شصت و یکم پیامهای آیه فوق ⇧⇩: 1- نبايد خود را بيش از آنچه هستيم معرّفى كنيم، پيامبران خود را بشر مى‌دانستند. 2- شرط نبوّت، انسان بودن است تا پيامبر در عمل نيز الگوى ديگر انسان‌ها باشد. 3- رهبران الهى بايد جلو غُلوّ و مبالغه‌ها را بگيرند. 4- براى كار خدايى كردن، حتّى اميد به پاداش الهى كافى است گرچه يقين نباشد. 5- اميد در انسان بايد به صورت يك حالت دائمى و پيوسته باشد، نه لحظه‌اى. 6- اميد بدون عمل، كارساز نيست. 7- مرگ براى همه حتمى است، امّا ارزشمندتر آن است كه انسان آرزوى ملاقات با خدا را داشته باشد. 8- شرك، به هر نحوى باشد ممنوع است. 9- ارزش كارها در سه جهت است: اصل كار، انجام دهنده‌ى كار ونيّت و هدف آن. در اين آيه هر سه جهت آمده است. 10- اين آيه، هم توحيد در الوهيّت را بيان مى‌كند، «إِلهُكُمْ إِلهٌ واحِدٌ» هم توحيد در ربوبيّت و عبادت را. ●➼‌┅═❧═┅┅───┄