سلام(بخوانیدوارسال کنید): هر چند که شد سفید تارِ مویت یک ثانیه برنگشت خُلق و خویت دق داد حسن(ع) را غم ِ بیماری تو هنگام نماز؛ لرزش ِ زانویت بالای سرت حمدِ شفا خواند و گریست دستانِ حسین(ع) بهترین دارویت دلواپس و مهربان! کماکان دلسوز تغییر نکرد خصلتِ نیکویت از صبر و سکوتِ ذوالفقارش لبریز هر بار علی(ع) نشست رو در رویت از درد نخوابیدی و ایکاش کمی آرام بگیرد ورم ِ بازویت صورت چه کبود و چشم هایِ خیست؛ تار است و چه تیر میکشد پهلویت! مرضیه عاطفی ╭════•🍁•════╮ 🇮🇷ایتا https://eitaa.com/madahanesfahan سروش http://sapp.ir/madahanesfahan تلگرام https://t.me/madahanesfahan گپ https://gap.im/Kanonmadahan ✉مقدمتان گرامی ╰════•🍁•════╯