حضرت فاطمه سلام الله علیها ، قرآن مجسّم ------------- تو کیستی بانو که مثل قرآنی شبیه «وَ الشّمْس» و «سَبا» و «فرقانی» شبیه « وَ التِّیِن» و شبیه « وَ الزَّیْتُون» تو آفرینش را « خَلَقْنَا الْاِنْسانی » تو سوره ی «مریم» تو «مؤمنون» باشی تو « قدری» و « کوثر» تو «آل عمرانی» ز « آل طاها » و ، ز « آل یاسینی » ز نسل حق جویان ز نسل ایمانی تو زهره ی زهرا تو « وَ الْقَمَر » بانو تو چون «فَلَق» دائم چنین درخشانی ز « انبیا » یعنی ز نسل «ابراهیم» بدین سبب بانو همیشه تابانی تمامی «نَصْر » و تمامی «فَتْحی» اگرچه زن امّا تو مرد میدانی طلوعی از «اخلاص» ازآن فراتر هم شمیمی از رحمت به هر گلستانی عزیز پیغمبر حبیبه ی داور تو عبدی و او را به «سجده» میخوانی «قلم» به شوق تو نوشته یا «رحمان» تو « عَلَّمَ الْقُرآن » به لفظ رحمانی پدر تو را خوانَد برای خود مادر که تو «محمّد» را همیشه چون جانی کجا مه و مِهرت بخوانم ای زهرا زبان ببندم من که برتر از آنی اگرچه از دنیا گذشته ای امّا به خاطر عالم همیشه می مانی اگرچه عمرت کم ولی جهان با توست چنان علی بانو مرا تو سلطانی منم منم «یاسر» غلام درگاهت غلام خود آیا مرا نمی دانی ؟! محمود تاری «یاسر» ------------ لَقَدْ خَلَقْنَا الْاِنْسانَ فیِ اَحْسَنِ تَقْویِم، سوره تین - آیه ی ۴ ✅سوره هایی که نام آنها در سروده فوق آمده است عبارتند از:🔰 شمس، سبا، فرقان، تین، انسان، مریم، مؤمنون، قدر، کوثر، آل عمران، طاها، قمر، فلق، انبیاء، ابراهیم، نصر، فتح، اخلاص، سجده، قلم، رحمن، محمّد.