اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم مُسمّط مربّع - شهادت امام موسی‌کاظم علیه السلام دارم از صحن‌وُسرایِ تو عجب خاطره‌هایی!!! چه سرایی... چه صفایی... همه جا بود رضایی این دو تا گنبدِ نورانی و زیبا و طلایی... دلِ ما را به خداییِ خدا کرده خدایی می‌دهد بویِ خراسانِ رضا صحن‌وُسرایت پدرِ شاه پدرْ مادرِ شاعر به فدایت شکرُللَه که ولی نعمتِ ایران پسرِ توست روضه‌خوان است هر آن کس که مریدِ پدرِ توست پاره‌یِ قلبِ نبی... پاره‌یِ جان و جگرِ توست هر که شد دربه‌درِ کرب و بلا دربه‌درِ توست بابِ حاجاتی و مبنایِ مناجات و دعایی تو دوایی تو شفایی تو کس‌وُکارِ گدایی بند و زنجیر و نگهبان همه در بندِ مَرامت می کنی گوشه‌یِ زندانِ ستمکار... اِمامت روضه‌اَت روضه‌یِ اَلشّام شد و کرد قیامت حکمِ آزادیِ تو حکمِ غمِ شاه و غلامت روضه‌خوانِ تو رضا گوشه‌ای از صحنِ عتیق است زخمِ غُلها به رویِ ساقِ دو پایِ تو عمیق است اثرِ ضربه‌یِ شلّاقِ جفا رویِ تنِ توست بر رویِ شانه‌یِ حَمّالِ غریبه بدنِ توست تهِ گودالِ بلا خانه‌یِ جَدُّ و وطنِ توست هر کجا می‌روم امروز سخن از کفنِ توست کفنِ قیمتیِ پیکرِ پاکت شده روضه بدنِ شاه... رویِ خاک و سرش بر رویِ نیزه آه... بالایِ سرت می‌کشد آقا پسرِ تو می‌کند شکرِ خدا نیست رویِ نیزه سرِ تو زیرِ سُمها نَشِکسته اُستخوانِ کمرِ تو دشمنِ دینِ خدا کِل نَکِشد دور ُو برِ تو همه‌یِ روضه همین است غروبی که حرم سوخت... دختری گفت پدر روسری‌اَم رویِ سرم سوخت دستِ ناموسِ خدا بسته به دستانِ طناب است سفرِ حرمله با اهلِ حرم شرحِ عذاب است زدنِ سنگ به سر از نظرِ شرع... ثواب است!!! هدفِ سخت... سرِ کوچکِ فرزندِ رباب است سرش افتاد زمین مادرش افتاد... بمیرم یار برگرد... کشیدند سرش داد... بمیرم #شهادت #روضه #یا_باب_الحوائج #امام_موسی_کاظم_علیه_السلام