💡نکته تجویدی: احکام «هاء» آخر کلمات – قسمت دوم دو نکته مهم: 🔹اصل در حرکت «هاء» ضمیر، ضمه است لکن در صورتی که ماقبلش «کسره» یا «یاء» مدی باشد به کسره خوانده می‎شود. تحت شرائطی «هاء» ضمیر به «سکون» نیز خوانده شده است. 🔹«هاء» ضمير به دو صورت خوانده مى‌شود: با صله (اشباع) و بدون صله. شرايط اشباع «هاء» ضمير: 🔸اگر ماقبل آن داراى حركت (صدای کوتاه) باشد، «هاء» ضمير با صله خوانده مى‌شود، یعنی اگر «هاء» داراى ضمّه باشد با صله واوى و اگر كسره داشته باشد با صله يايى‌: إنَّهُ - فَلَهُ - رَسولُهُ - لِحُكْمِهِ - دُونِهِ. شرايط عدم اشباع «هاء» ضمير: 🔸هرگاه ماقبل آن «ساكن» یا حرف مدی باشد، «هاء» بدون اشباع خوانده مى‌شود: اِلَيْهِ – مِنْهُ – تَرضاهُ – فیهِ. نکته: 🔸بر اساس قواعد مربوط به حروف ناخوانا، هرگاه «هاء» ضمیر پیش از همزه وصل قرار بگیرد در هر صورت بدون اشباع خوانده می‎شود. 👈مدرسه قرآن و عترت https://eitaa.com/madrese_msn