«بسم الله الرحمن الرحیم»
«السَّلاَمُ عَلَى أَئِمَّةِ الْهُدَى وَ مَصَابِيحِ الدُّجَى وَ أَعْلامِ التُّقَى وَ ذَوِي النُّهَى وَ أُولِي الْحِجَى وَ كَهْفِ الْوَرَى»
🔹نامه‌ی ۳۱ ، جلسه‌ی ۱۰
🗓یک‌شنبه ، ۱۴۰۲/۱۱/۲۹
-------------------------------------
«...أَمَّا بَعْدُ فَإِنَّ فِيمَا تَبَيَّنْتُ مِنْ إِدْبَارِ اَلدُّنْيَا عَنِّي وَ جُمُوحِ اَلدَّهْرِ عَلَيَّ وَ إِقْبَالِ اَلْآخِرَةِ إِلَيَّ مَا يَزَعُنِي عَنْ ذِكْرِ مَنْ سِوَايَ وَ اَلاِهْتِمَامِ بِمَا وَرَائِي غَيْرَ أَنِّي حَيْثُ تَفَرَّدَ بِي دُونَ هُمُومِ اَلنَّاسِ هَمُّ نَفْسِي فَصَدَفَنِي رَأْيِي وَ صَرَفَنِي عَنْ هَوَايَ وَ صَرَّحَ لِي مَحْضُ أَمْرِي فَأَفْضَى بِي إِلَى جِدٍّ لاَ يَكُونُ فِيهِ لَعِبٌ وَ صِدْقٍ لاَ يَشُوبُهُ كَذِبٌ وَ وَجَدْتُكَ بَعْضِي بَلْ وَجَدْتُكَ كُلِّي حَتَّى كَأَنَّ شَيْئاً لَوْ أَصَابَكَ أَصَابَنِي وَ كَأَنَّ اَلْمَوْتَ لَوْ أَتَاكَ أَتَانِي فَعَنَانِي مِنْ أَمْرِكَ مَا يَعْنِينِي مِنْ أَمْرِ نَفْسِي فَكَتَبْتُ إِلَيْكَ كِتَابِي مُسْتَظْهِراً بِهِ إِنْ أَنَا بَقِيتُ لَكَ أَوْ فَنِيتُ...»
✅تَبَيَّنْتُ:اشاره به تعیین مرز و حدّفاصل بین اشیاء دارد؛اینکه وظیفه‌ی والد است فرزند خود را از سُکر عالم طبیعت که مانع تربیّت است بر حذر بدارد؛همچنین دنیا سرزمینِ خوشی نیست.
✅وَ إِدْبَارِ اَلدُّنْيَا:پشت‌کردنِ دنیا که دوگونه است:
۱)ادبار حقیقی و قهری
۲)ادبار اعتباری:مثل غضب خلافت توسط دستگاه سقیفه:
🟩إِذَا أَقْبَلَتِ اَلدُّنْيَا عَلَى أَحَدٍ أَعَارَتْهُ مَحَاسِنَ غَيْرِهِ وَ إِذَا أَدْبَرَتْ عَنْهُ سَلَبَتْهُ مَحَاسِنَ نَفْسِهِ(حکمت ۹)
🔺چون بحث تربیّت است،بنابراین کلام حضرت ناظر به ادبار حقیقی و قهری می‌باشد.
✅وَ جُمُوحِ اَلدَّهْرِ:سرکشی و چموشی ابتداء و انتهای زمان؛اینکه تمام زمان علیه حضرت مولا علیه‌السلام بوده است؛این خود بر دونوع است:
۱)سرکشی قهری:
🟩دَارٌ بِالْبَلاَءِ مَحْفُوفَةٌ وَ بِالْغَدْرِ مَعْرُوفَةٌ...(خطبه‌ی ۲۲۶) 🟩...وَ يَا مَنْ لاَ تُبَدِّلُ حِكْمَتَهُ اَلْوَسَائِلُ...(صحیفه‌ی سجّادیّه علیه‌السلام،دعای ۱۳) ۲)سرکشی اعتباری: 🟩لَتَعْطِفَنَّ اَلدُّنْيَا عَلَيْنَا بَعْدَ شِمَاسِهَا عَطْفَ اَلضَّرُوسِ عَلَى وَلَدِهَا وَ تَلاَ عَقِيبَ ذَلِكَ وَ نُرِيدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَى اَلَّذِينَ اُسْتُضْعِفُوا فِي اَلْأَرْضِ وَ نَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَ نَجْعَلَهُمُ اَلْوٰارِثِينَ(حکمت ۲۰۹) 🔺حکمت خدای متعال هیچگاه نفیض نمی‌شود و قوانین قهری بر همگان حتی امام معصوم علیه‌السلام شمولیّت دارد. 🔺حضرت فرزند خود را به‌گونه‌ای تربیّت می‌فرمایند تا در آینده اعتراضی نسبت به‌دنیا نداشته باشند. 🔺کلام شریف حضرت ناظر به سرکشی قهری می‌باشد. ✅وَ إِقْبَالِ اَلْآخِرَةِ:روی‌آوردن دنیا؛این بر دو قسم است: ۱)اقبال قهری
:
منظور مرگ است: 🟩إِذَا كُنْتَ فِي إِدْبَارٍ وَ اَلْمَوْتُ فِي إِقْبَالٍ فَمَا أَسْرَعَ اَلْمُلْتَقَى(حکمت ۲۹) ۲)اقبال اعتباری:آنچه که با تعبّد اتّفاق می‌افتد. 🔺مراد حضرت اقبال تکوینی و قهری می‌باشد. ✅مَا يَزَعُنِي عَنْ ذِكْرِ مَنْ سِوَايَ:آنچه(ترس و هول)که من را از یاد غیر خودم باز می‌دارد؛آمدن قیامت به‌حدّی ترسناک است که انسان غیر خودش را فراموش می‌کند: 🟩وَ أَنَا بَعْدُ أَقَلُّ اَلْأَقَلِّينَ، وَ أَذَلُّ اَلْأَذَلِّينَ، وَ مِثْلُ اَلذَّرَّةِ أَوْ دُونَهَا...(صحیفه‌ی سجّادیّه علیه‌السلام،دعای ۴۷) 🟩اَلْغِنَى وَ اَلْفَقْرُ بَعْدَ اَلْعَرْضِ عَلَى اَللَّهِ(حکمت ۴۵۲) 🔺سرّ اینکه حضرات معصومین علیهم‌السلام در برخی از دعاءها متفرِّدانه(دعای فردی)دعاء می‌فرمایند،همین وحشت از ناحیه‌ی آمدن قیامت است!به‌اندازه‌ای که آن‌ها از یاد غیر خود غافل می‌شوند؛کسی که کامل‌ترین است،بیشترین معرفت را هم دارد. ✅وَ اَلاِهْتِمَامِ بِمَا وَرَائِي:در آمدن قیامت،خوفی وجود دارد که من را از همّت و پرداختن به ماوراء خودم منع می‌کند. 🔺این کلمات حال حضرت‌اند و غیر از آن چیزی است که ما لساناً معترف به آن هستیم. و الحمدلله و صلّی الله علی محمّد و آله... 👇👇👇👇👇👇 ┏━━🍃🌺🍃━┓ @madrese_velayat @rayatalhedayat @sajjadiyeh ┗━━━🍂━ #نهج_البلاغه_امام_علی_علیه_السلام #جهاد_تبیین_واجب_عینی_فوری #مدرسه_ولایت