«بسم الله الرحمن الرحیم» «السَّلاَمُ عَلَى أَئِمَّةِ الْهُدَى وَ مَصَابِيحِ الدُّجَى وَ أَعْلامِ التُّقَى وَ ذَوِي النُّهَى وَ أُولِي الْحِجَى وَ كَهْفِ الْوَرَىٰ» 🔹نامه‌ی ۳۱ ، جلسه‌ی ۱۹ 🗓چهارشنبه ، ۱۴۰۳/۰۱/۰۸ ---------------------------------------- «...وَ اَلاِعْتِصَامِ بِحَبْلِهِ وَ أَيُّ سَبَبٍ أَوْثَقُ مِنْ سَبَبٍ بَيْنَكَ وَ بَيْنَ اَللَّهِ...»«اعتصام»در لغت به‌معنای«نگه‌داشتن چیزی با دست»است؛اگر همراه با حرف باء بیاید،به‌معنای«خودداری کردن به‌وسیله‌ی چیزی»خواهد بود.بنابراین عبارت حضرت یعنی«به‌واسطه‌ی ریسمان الهی از سقوط و فروافتادن خودداری کردن» ✅اعتصام در آیات: 🟩وَ اعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّـهِ جَمِيعاً وَ لا تَفَرَّقُوا...(سوره‌ی آل عمران،آیه‌ی ۱۰۳) 🟩...وَ اعْتَصَمُوا بِاللَّـهِ...(سوره‌ی نساء،آیه‌ی ۱۴۶) 🟩...وَ اعْتَصِمُوا بِاللَّـهِ...(سوره‌ی حج،آیه‌ی ۷۸) ✅«حبل»به‌معنای طناب و ریسمان است. ✅مصادیق«حبل»در روایات: 🟩...وَ اَلنَّاسُ فِي فِتَنٍ اِنْجَذَمَ فِيهَا حَبْلُ اَلدِّينِ...(خطبه‌ی ۲) 🔺دین به‌عنوان حبل معرفی شده. 🟩...وَ عَلَيْكُمْ بِكِتَابِ اَللَّهِ فَإِنَّهُ اَلْحَبْلُ اَلْمَتِينُ وَ اَلنُّورُ اَلْمُبِينُ...(خطبه‌ی ۱۵۶) 🟩...وَ إِنَّ اَللَّهَ سُبْحَانَهُ لَمْ يَعِظْ أَحَداً بِمِثْلِ هَذَا اَلْقُرْآنِ فَإِنَّهُ حَبْلُ اَللَّهِ اَلْمَتِينُ وَ سَبَبُهُ اَلْأَمِينُ...(خطبه‌ی ۱۷۶) 🔺قرآن حبل است. 🟩...فَاعْتَصِمُوا بِتَقْوَى اَللَّهِ فَإِنَّ لَهَا حَبْلاً وَثِيقاً عُرْوَتُهُ...(خطبه‌ی ۱۹۰) 🔺بین اعتصام و حبل تلازم وجود دارد؛فرضا اینکه ‌گویند ذکر خدا حبل خداست،یعنی اعتصام با ذکر اتّفاق می‌افتد؛و همچنین هرجا که گفته‌شده: اعتصام با ذکر داشته باشید،یعنی ذکر الهی از مصادیق حبل است. 🟩...أَلاَ وَ إِنَّكُمْ قَدْ نَفَضْتُمْ أَيْدِيَكُمْ مِنْ حَبْلِ اَلطَّاعَةِ...(خطبه‌ی ۱۹۲) 🔺طاعت از مصادیق حبل است. 🔺حبل طاعت یعنی اطاعت از کسانی که انسان را به سوی خدا حرکت می‌دهند:«لاَ طَاعَةَ لِمَخْلُوقٍ فِي مَعْصِيَةِ اَلْخَالِقِ»(حکمت ۱۶۵) 🔺بالاترین مصداق حبل طاعت،اطاعت از امام معصوم علیه‌السلام است. 🟩قَالَ الإمام الصَّادِقُ علیه‌السلام:التَّوْبَةُ حَبْلُ اللَّهِ...(بحارالأنوار،جلد ۶،ص ۳۱) 🔺توبه حبل است. 🔺هرآنچه که به عنوان حبل مطرح می‌شوند،به این معناست که ظرفیّتی برای اعتصام دارند. 🔺هرآنچه که از مصادیق اعتصام گفته شد،زیر اطاعت از ولی الله اعتصام می‌آورند؛اعتصام بدون ولایت امری غیرممکن است. ✅«حبل الله»در منطق روایات«امام أمیرالمؤمنین علی بن ابی‌طالب و اهل بیت علیهم‌السلام» می‌باشند: 🟩قال الإمام الصادق علیه‌السلام:قَالَ أَمِیرُ الْمُؤمِنِینَ علیه‌السلام فِی خُطبَةٍ أَنَا الهَادِی وَ أَنَا الْمُهْتَدی وَ أَنَا أَبُو الْیَتَامَی وَ الْمَساكِینِ وَ زَوجُ الْأَرامِلِ وَ أَنَا مَلْجأُ كُلِّ ضَعِیفٍ وَ مَأمَنُ كُلِّ خائِفٍ وَ أنَا قَائدُ الْمُؤْمِنِینَ إِلَی الْجَنَّةِ وَ أَنَا حَبْلُ اللَّهِ الْمَتِینُ وَ أَنَا عُروَةُ اللَّه الْوُثْقَی...(بحارالأنوار،جلد ۴،ص ۸) 🔺امنیّت با موضوع ولایت اتّفاق می‌افتد. 🟩قال الإمام الصادق علیه‌السلام:...فَیَأْتِی النِّدَاءُ مِنْ قِبَلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ یَا مَعْشَرَ الْخَلَائِقِ هَذَا عَلِیُّ بْنُ أَبِی طَالِبٍ خَلِیفَةُ اللَّهِ فِی أَرْضِهِ وَ حُجَّتُهُ عَلَی عِبَادِهِ فَمَنْ تَعَلَّقَ بِحَبْلِهِ فِی دَارِ الدُّنْیَا فَلْیَتَعَلَّقْ بِحَبْلِهِ فِی هَذَا الْیَوْمِ یَسْتَضِیءُ بِنُورِهِ وَ لیَتَّبِعهُ إِلَی الدَّرَجَاتِ الْعُلَی مِنَ الْجَنَّاتِ قَالَ فَیَقُومُ النَّاسُ الَّذِینَ قَدْ تَعَلَّقُوا بِحَبْلِهِ فِی الدُّنْیَا فَیَتَّبِعُونَهُ إِلَی الْجَنَّةِ...(بحارالأنوار،جلد ۸،ص ۱۰) 🔺تنها اعتصام ممکن،چنگ‌زدن به ولایت امام علی علیه‌السلام است. 🔺نتیجه‌ی اعتصام در این عالم،در عالم بعد ظهور و بروز پیدا می‌کند. 🟩قال النّبی صلّی الله علیه وآله:...وَ قَد خلَقَ اللَّهُ جَنَّةَ الْفِرْدَوْسِ وَ عَلَی بَابِهَا شَجَرَةٌ لَیْسَ فِیهَا وَرَقَةٌ إِلّا عَلَیها مَكتُوبٌ حَرْفَانِ بِالنّورِ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ عَلِیُّ بْنُ أَبِی طَالِبٍ عُرْوَةُ اللَّهِ الْوَثِیقَةُ وَ حَبْلُ اللَّهِ الْمَتِینُ...(بحارالأنوار،جلد ۸،ص ۱۷۴) 🔺شخص امام علی علیه‌السلام محور برای حبل الله المتین می‌باشد. 🔺ذکر نام مبارک شخص امام علی علیه‌السلام به این دلیل است که دیگران خود را امام جامعه معرفی نکنند و از مسئله‌ی امامت سوء استفاده ننمایند. 🟩قال النّبی صلّی الله علیه و آله:...وَ خَلَّفتُ فِیكُمُ الْعَلَمَ الْأَكْبَرَ عَلَمَ الدِّینِ وَ نورَ الهُدی وصیِّی عَلِیَّ بنَ أَبِی طالِبٍ أَلا هُوَ حَبْلُ اللَّهِ فَاعْتَصِمُوا بِهِ جَمِیعاً وَ لا تَفَرَّقُوا عَنْهُ...(بحارالأنوار،جلد ۲۲،ص ۴۸۱) ادامه دارد...👇