{ مأوا..
هیچکس به من نگفت 💫 هیچکس به من نگفت که در دوران غیبت شـما، وظـایفی دارم ازجنس عشـق،که بـا عمـلکردنر
هیچکس به من نگفت💫 هیچکس به من نگفت که در زمـان غیبت نبایـد از شـما دور شوم،جـدا شوم و راه را گم کنم.من نمی دانسـتم که امـام، امـام است؛چه ظـاهر باشـد،چه غایب.و تو امام منی و خدا وعده داده هر کس در قیامت با امامش محشور می شود. مـن نمی دانســتمدکـه عرض ارادت و بنـدگیم بـا دعـا برای صـحت وسـلامتی شـما،کامـل می شـود.حـال دعـای«اللهـم کن لولیک...» را در تمام لحظات عمرم، از یاد نمی برم که این دعا،نه ضامن سـلامتی شـماست که خداوند ضمانت داده است که بمانی تا جهان را پر از عـدل و داد کنی؛ اما این ضـمانت الهی چیزی از وظیفه عاشق نسـبت به معشوق،کم نمی کنـد که خود شما در سفارشی به آیت بصیرت، آیت خدا بهاءالدینی فرمودید که در قنوت نمازهایش، اللهم کن لولیک را زمزمه کند... این داستان ادامه دارد... 📚 صفحه ۵۲ @maevaa_ir