حدیث روز (شکرگزاری) رُوِی عَنْ عَلِی امیرالمؤمنین عَلَیهِ السَّلامُ فی َوصْفِ اَهْلِ التَّقْوی قالَ: یمْسِی وَ هَمُّهُ الشُّکّرُ وَ یصْبِحُ وَ هَمُّهُ الذِّکْرُ یبیتُ حَذِراً وَ یصْبِحْ فَرِحاً حَذِراً لِمَا حُذِّرَ مِنَ الغَفْلَةِ وَ فَرِحاً بِما اَصابَ مِنَ الفَضْلِ وَ الرَّحْمَةِ ترجمه حدیث: حضرت امیر المؤمنین علی علیه السلام فرمودند: انسانی که مؤمن و اهل تقوا و پرهیزکاری است، کسی است که روز خود را در حالی شب می‌کند که تمام همّ او در شبانگاه سپاسگزاری و شکر خداوند است و شب خود را در حالی صبح می‌کند که تمام همّ و غمّ او ذکر و یاد خداست. مؤمنِ متّقی روز خود را شب می‌کند در حالی که از چیزهایی که او را به غفلت و فراموشی خداوند بکشاند ترسان و هراسناک است و شب خود را صبح می‌کند در حالی که خوشحال و شادمان است و این خوشحالی او به خاطر فضل و رحمتی است که خداوند به او عنایت کرده است. نهج البلاغه، خطبه 193، خطبه همّام @mahale114