🌹﷽ 🥀 کرامت و شفاعت شهید ✍ همراه یکی از بازنشستگان فرهنگی و تعدادی دیگر از مسئولین محلی به قصد ملاقات و زیارت خانواده معظم شهدا و جاوید الاثر ها و کسب روحیه و دلجوئی از آنان راهی یکی از روستاهای منطقه فردوس شدیم. در مسیر بازگشت آقای جوادی کرامتی از یکی از دوفرزند شهیدش بیان داشت که بسیار تکان دهنده و عبرت آموز بود بحدی که من تا آنروز به عمق و ارزش و مقام شهید در پیشگاه خدا پی نبردم ایشان چنین گفت: « روزی سمت چپ شکمم درد گرفت ، به بیمارستان رفتم پزشک معالج ویزیت کرد و دارو نوشت ولی شب دوباره درد شروع شد مجدداً مرا به بیمارستان بردند و تکرار نسخه و ... در ظرف ۴۸ ساعت این حالت ادامه داشت. بالاخره در بیمارستان بستری شدم و عکس گرفتند. دکتر گفت روده ات تاب خورده است و باید عمل شوی و به مشهد هم نمی رسی ، وقتی می خواستند مرا به اطاق عمل ببرند گفتند خودت می آیی یا روی برانکارد شما را بگذاریم ؟ گفتم خودم می روم در حالیکه دو سرم را با هر دودستم گرفته بودم، از اطاق خارج شدم و وارد سالن بیمارستان شدم. روبرویم عکس شهدا را دیدم و توجهم به تصویر پسر شهیدم جلب شد. دلم شکست و خطاب به پسر شهیدم گفتم پسرم ، من از دنیا سیر شده ام و از مرگ وحشتی ندارم پس از شهادت تو و برادرت زندگی برای من تلخ است ولی اگر بمیرم دشمنان انقلاب و دشمنان تو لذت خواهند برد و خواهند گفت از غم و غصه مرگ پسرانش دق کرد و مرد. آنها با مرگ من جشن خواهند گرفت نگذار دشمنان تو و انقلاب خوشحالی کنند ، تو از خدای بزرگ و ائمه اطهار علیهم السلام بخواه شفایم دهند. مشغول زمزمه این کلمات بودم که ناگاه در همان قسمتی از بدنم که احساس درد می کردم تکانی رخ داد. حس کردم تغییراتی حاصل شد، بعد از مدتی به پرستار همراهم گفتم من خوب هستم. پزشک آمد و عکس گرفت و گفت اثری نیست ولی باید به مشهد هم بروی و عکس رنگی بگیری . به مشهد رفتم و عکس رنگی برای پزشک معالج آوردم. گفت کوچکترین اثری از عارضه نیست. پزشک از من پرسید راستش را بگو چه کرده ای ؟ گفتم هیچ ، با خلوص نیت متوسل به پسر شهیدم شدم و او را واسطه بین من و ائمه شد و از برکت این استمداد شفا پیدا کردم.» شبانگاه همان روز جلسه هفتگی رزمندگان برگزار گردید و من مات و مبهوت و در دنیایی از حالتی بین یقین و تردید که آیا شهید شفا دهنده است ؟ قرار داشتم. در این جلسه به رسم همیشگی قسمتی از پیام امام امت (ره) که بمناسبت حج سال ۱۴۰۸ ه.ق مصادف با ۱۳۶۷/۴/۲۹ صادر گردیده بود قرائت شد و به این نکته اشاره شد که قبور شهدا مأمن و پناهگاه و دارالشفای مومنین خواهد شد. پس از این بیان که بلافاصله بعد از قضیه فوق شنیدم ، باور و یقینم دو صد چندان شد که شهدا جزء صلحا هستند و صاحب کرامت. 🎙 خاطره ای از پدر شهیدان جوادی گرد آورنده: طالبیان _ گناباد the writer : SHDaneshgar 💠 کانال شهدای گمنام اسلامیه https://eitaa.com/basirat_eslamieh 🌱🌷🌱🌷