💠 هر علمی که خداوند مقدّر و محکم و اجرایش کند، اهل بیت علیهم السلام آن را می‌دانند 🔹حُمران به امام باقر علیه السلام عرض کرد: این آیه را توضیح بفرمایید: «خداوند عالم غیب است و کسی را از غیبش آگاه نمی‌سازد »(جن/۲۶) امام آیه بعد را تلاوت کردند: «مگر آن رسولی که از او راضی گشته....» (جن/۲۷) سپس فرمود: به خدا قسم محمّد صلّی اللَّه علیه و آله و سلّم از رسولانی بود که خدا از او راضی گشته. اما اینکه خداوند را «عالم الغیب» دانسته منظور از غیب یعنی آنچه که خداوند از خلقش پنهان داشته؛ یعنی آن چیزی که در علم خویش مقدر و محکم کرده قبل از اینکه آن را خلق کند و قبل از اینکه آن را به ملائکه اعلام نماید. و آن علمی نگه داشته شده نزد خداوند است که مشیت‌ در آن نزد اوست؛ پس هنگامی که اراده(تحقق آن را) کند، محکمش می‌کند و اگر بداء در آن پدید آورد، اجرایش نمی‌کند. اما آن علمی که خداوند مقدّرش می‌کند و سپس محکمش کرده و اجرایش می‌کند، همان علمی است که به پیامبر رسیده و سپس به ما. 📗الکافی، ج۱، ص۱۵۲ #فضائل_اهل_بیت #ثقلین @mahd_mehr12