بسم الله الرحمن الرحیم چاشنی تعمق (۴) ✍ آغاز امامت حضرت ولی عصر (عج) در حقیقت امتداد غدیر، بلکه خود غدیری دیگر است. باید در چنین روزی با امام زمان (عج) بر اساس مفاد روایات و دعاها به‌ ویژه دعای «عهد» پیمانی دوباره بست. معرفت، محبت، اطاعت، نصرت و ولایت برخی از اصول این پیمان نسبت به حضرت صاحب‌الزمان (عج) است. 🔸غربت و مظلومیت، رشته‌ای است پیوسته، از غدیر تا کربلا و از کربلا تا غیبت. 🔹آنها که آرزو داشتند در سال دهم هجری، در سایه‌سار تک درخت وادی جحفه باشند تا با صاحب غدیر بیعت کنند، امروز باید با صاحب الزمان خود، مهدی موعود بیعت کنند و هر چه در توان دارند، برای یاری امام زمان خود دریغ نکنند. 🔸ولایت امام‌ زمان (عج) به‌ عنوان سرپرستی و حاکمیت وی بر افراد جامعه است و این ولایت رکن و اساس دین است؛ هم چنین کلید گشایشگر و راهنمای انسان مسلمان در همه ابعاد، دین است. معرفت، محبت، اطاعت، نصرت و ولایت امام (عج)، زمینه‌ ساز عهد و پیمان با ایشان است؛ چرا که عشق و ولایت بدون مسئولیت‌پذیری، هوسی بیش نیست. عهد، التزام و نوعی تعهد پذیری در مقابل شخص یا کاری است. 🔸ما باید خود را به وظایفی که نسبت به امام‌ زمان (عج) داریم ملتزم سازیم و با ایشان برای انجام آرمان‌هایش عهد ببندیم. 🔹و کسانی می‌توانند در عصر ظهور به این عهدها عمل کنند که در عصر غیبت به پیمان خود با امام عصر (عج) عمل کرده باشند. عهد و اطاعت و نصرت، تجلی و نمود عشق، محبت و معرفت است و وقتی ولایت او را پذیرفتیم و در لایه لایه های زندگی وارد کردیم زمینه‌ سازی برای ظهور ایشان، انجام داده ایم. 🔹آغاز امامت آن حضرت، به مشیّت الهی و برخی مصالح دیگر، با غیبت همراه بود؛ غیبتی که مانند خورشید پشت ابر تمام منفعت ها را بر اهل زمین به همراه دارد، و به معنای حلقه متصل بین زمین و آسمان مراقب زمینیان هستند. @mahdaviat_arak