#درس_مهدویت_ش2 دراین نوشتار برانیم که به طور اختصار، در ابعاد مختلف به ضرورت طرجح مهدویت بپردازیم: یک: بعد اعتقادی: « اعتقاد » بنیان اصلی زندگی است؛ یعنی، آنچه را که انسان در میدان عمل انجام می دهد، بی تردید به ساختار اعتقادی او بر می گردد. از این رو اگر انسان دارای اعتقاد صحیح و مستحکم باشد، در صحنه عمل گرفتار لغزش و دودلی نخواهد شد. مهمترین چیزی که به اعتقاد درست شکل می دهد، معرفت است. با تحصیل معرفت میتوان به این نتیجه رسید که؛ امام زمان عجل الله تعالی علیه تداوم بخش امامت ائمه هدی علیه السلام می باشند، او واسطه فیض الهی، خاتم الاوصیاء و مظهر رسول خدا است، امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف طریق معرفت به افریدگار است؛ چنان که در روایات، راه معرفت خدا و اوصاف او، شناخت اولیای خدا وامامان معصوم دانسته شده است. اینان مظهر اسمای الهی اند و شناخت درست انان، می تواند طریق معرفت خدا باشد. شیعه و سنّی از پیامبر اکرم (ص) نقل کرده اند: «من مات و لم یعرف امام زمانه مات میته جاهلیه »1 هرکس بمیرد وحال انکه امام زمان خود را نشناخته باشد به مرگ جاهلیت مرده باشد». در برخی از دعاها مأمور شده ایم تا خواهان توفیق معرفت امام باشیم: «اللهم عرفنی حجتک فانک ان لم تعرفنی حجتک ظللت عن دینی.»2 ...خدایا حجت خود را به من بشناسان، اگر حجت خود را به من نشناسانی، از دینم گمراه خواهم شد». آیا با وجود این همه آثار، نباید به شناخت امام (عج) پرداخت و ابعاد وجود مقدس حضرت (عج) را بهتر شناخت؟ چگونه می توانیم نسبت به او شناخت صحیح ودرستی نداشته باشیم؟ در حالی که ان حضرت درعصر غیبت نیز، از فیض الهی خویش، مردم را محروم نمی کند، و همه ی ما مشمول فیوضات امامت او هستیم؟ https://eitaa.com/mahdavibavar