🔰 27 جمادي الاول سالروز وفات حضرت عبدالمطلب جد بزرگوار پيامبر گرامي اسلام(ص) است. 🔘 وي به خرد و فصاحت شهره بود و در ميان اهل قريش احترام خاصي داشت، حضرت عبدالمطلب پرده‌داري كعبه و تهيه آب و آذوقه زائران كعبه را به عهده داشت و اين وظيفه مقدس همچون ميراثي گرانبها از پدر به آن حضرت رسيده بود. از جمله فرزندان عبدالمطلب مي‌توان عبدالله پدر حضرت محمد(ص) و ابوطالب پدر حضرت علي(ع) را نام برد. نگاهي به زندگي عبدالمطلب 🔘 عبدالمطلب فرزند هاشم بن عبدمناف، كه بنى‌هاشم به وى منسوب مى‌‏باشد و پدر بزرگ پيامبر(ص) بود. نام او شيبه، کنيه‌اش ابوالحارث (حارث بزرگ‌ترين پسر او بود)، و مادرش سلمي بنت عمر از قبيله خزرج بود. عبدالمطلب در بين مردم به «فياض» (بخشنده) شهرت داشت. او بخشي از کودکي خود را در قبيله مادرش در شهر مدينه سپري کرد و پس از آن توسط مطلب، عموي خود، بر اساس سفارش هاشم به مکه بازگردانده شد. هاشم در هنگام مرگش به مطلب گفته بود «پسرت، شيبه، را درياب» و چون مطلب او را سرپرستي مي‌کرد، و مردم او را غلام مطلب مي‌دانستند، عبدالمطلب ناميده شد. سرپرستي پيامبر خدا(ص) 🔘 پس از مرگ عبدالله، سرپرستي پيامبر به عهده عبدالمطلب قرار گرفت. وي(ص) را بسيار گرامي مي‌داشت و او را فرزند خود مي‌خواند. روايت است، هنگامى كه مرگ وى فرا رسيد، فرزندش ابوطالب را طلبيد و او را درباره حضرت محمد(ص) سفارش نمود و به وى تأكيد كرد، كه محمد را دوست داشته باشد و با زبان، مال و دست خويش، وى را يارى كند. زيرا به زودى او سيد و سرور قوم عرب خواهد شد. آنگاه دست ابوطالب را گرفت و با او در اين باب، پيمان گرفت. پس از اين فرمود: «مرگ بر من آسان شده است.» وفات جناب عبدالمطلب 🔘 هنوز از عمر با بركت فرزند زاده‏اش حضرت محمد(ص) بيش از هشت بهار نگذشته بود، كه اجل عبدالمطلب در صد و بيست سالگي فرارسيد كه اين تاريخ براساس سال قمري 27 جمادي الاولي مي‌باشد، البته در قول ديگري تاريخ وفات ايشان را روز دهم ربيع الاول نقل كرده است. بدين گونه، سرور قريش در صد و بيست سالگى و در ميان غم و اندوه بازماندگان، به ويژه در اندوه و گريه فرزندزاده خردسالش حضرت محمد(ص) جان به جان آفرين تسليم كرد و در مكه معظمه به خاك سپرده شد. 🆔️ @mahdaviyat_org