دقیقه ای درنگ ۱۵۱ 🏴 منطق علوی 🔸 امام علی ع در جنگ صفین در اجتماع رزمندگان شروع به سخنرانی کرد. شخصی بلند شد و حضرت را مورد ستایش قرار داد‌. حضرت در جواب فرمودند: و قَد كرِهتُ أن يَكونَ جَالَ في ظَنّكُم انّي اُحِبُّ الاطراءَ ... من اين را نمي‌پسندم كه حتی در ذهن شما خطور کند كه من مدح و ستايش را دوست دارم، من بحمدالله اين گونه نيستم، و اگر هم دوست می داشتم، آن را ترک می کردم... همانا من و شما، همه بندگان خدایی هستیم که جز او خدایی نیست.... 💦 کسی که طعامش قرص نانی بود و نعلینش وصله دار، و قدرت در نگاهش از آب بینی بز پَست تر؛ کسی که به معنای واقعی مرد میدان بود و شهید محراب، و یک ضربه شمشیرش از عبادت جن و انس برتر، این چنین شخصی خود را مستحق تمجید نمیداند. حال این منطق را بگذارید در مقابل منطق آن مسئولی که به خاطر کاری که نکرده است دوست دارد ستایش شود👇 "و یُحِبّونَ أن یُحمَدوا بِما لَم یَفعَلوا" کسی که به برکت تدبیرش، مرغ هم ثبت نامی شد، انتظار دارد از دستاوردهایش فیلم بسازند که کشور را از جنگ و قحطی نجات داده است و دائم از شقّ القمرها و فتح الفتوح های خود میگوید.🤔 📌 و این همان منطقی است که در دهات ما به آن میگویند"جیب خالی و پُز عالی" 👈 تلنگر: حبّ تمجید و ستایش، یکی از بیماری های خطرناک است، مراقب خودمان باشیم. أعَاذَنَا اللهُ و إیّاکُم🌹🌷