📌 متاسفانه جبران بار این کم کاری ها بر پلیس امنیت اجتماعی و گشت ارشاد افزوده شده است. همه ما انتظار داریم که مأمور گشت ارشاد همه وظایف امنیت اجتماعی خانواده و همسر و استاد دانشگاه و حوزه و واعظ و روشنفکر و قاضی و نماینده و کارگزار فرهنگی را بر عهده بگیرد و به احسن وجه عمل کند. به همین خاطر است که استدلال می کنند که نباید مأمور گشت ارشاد، آدم معمولی باشد. یعنی باید مامور گشت ارشاد سطح بالایی از دانش و معرفت و اخلاق و تهذیب نفس را برخوردار باشد. طبیعی است که این حجم از انتظارات، فشار سنگینی را بر مامور گشت ارشاد تحمیل می کند. در نتیجه، مامور گشت ارشاد در پاره ای از مواقع دچار خبط و خطای در عمل می شود. لکن بسیاری از ما نمی خواهیم به این مساله ( تحمیل بار اضافی بر گشت ارشاد ) توجه کنیم. چون این توجه به خودمان باز می گردد و لاجرم باید خودمان را متهم به کم کاری و ترک فعل ها کنیم. لذا توجه که نمی کنیم، هیچ بلکه برای پنهان کردن عیب خود، اینگونه بر گشت ارشاد هجمه می آوریم. این مطلب همان پاسخ روانشناختی مساله است. 📌 اما پاسخ جامعه شناختی را به تفاوت میان جامعه استبدادی و جامعه باز غیر مسئول ارجاع می دهیم. یکی از ویژگی های جامعه استبدادی آن است که اعضای آن هر گونه قصور روا و نا روا را بر عهده می گیرند. این خصلت را در فیلم افسانه جومونگ می توان مشاهده کرد. اعضای جامعه همواره از پی وقوع هر حادثه ای از امپراتور می خواهند که او را بکشد. اما اعضای جامعه بازِ غیر مسئول، هر گونه قصوری را به دیگری نسبت می دهند و خود را از نقش داشتن در عیب و نقص های جامعه مبرا می دانند. متأسفانه جامعه امروز ایران از نوع دوم است. غالباً دیگری را مقصر می دانیم و کمتر به کم کاری و ترک فعل های خودمان توجه و ارجاع می دهیم. از این رو، به لحاظ جامعه شناختی، گشت ارشاد را به مثابه دیگری تلقی می کنیم که سزاوار هرگونه ایراد و اتهام روا و نا روا می دانیم. ✅ جمع بندی پرسش این گفتار پیرامون هجمه های ناروا بر گشت ارشاد است که از ناحیه کسانی ایراد می شود که انتظارش را نداریم. دلیل این گونه هجمه آوردن ها چیست. به نظر می رسد که دلیل غیر متعارف بودن این گونه هجمه ها از جنبه روانشناختی و جامعه شناختی سرپوش نهادن بر کم کاری ها و ترک فعل ها و عدم پذیرش مسئولیت آن است. باید بپذیریم که گشت ارشاد هم انسان معمولی مانند دیگر شهروندان جامعه است. گشت ارشاد سوپرمن یا انسان جامع نیست که بتوان حتی وظایف اجتماعی خودمان را بر او تحمیل کنیم. باید برای رسیدن به جامعه سالم مسئولیت کم کاری ها و ترک فعل های خودمان را بپذیریم و از پنهان کردن آن دست برداشت. انشالله 27 شهریور 1401 @mahdavizadegan