۲۷ سال پیش خداوند به من و همسرم، مریم خانم را به امانت دادند. نگاه ما این طور است که همه فرزندان از برکات و مال خداوند هستند و همین رسیدن به مفهوم مشیت الهی را برای ما سهل می‌کند و برای این داغ به ما صبر می‌دهد. مریم خانم از سنین نوجوانی بینش و بصیرت ویژه ای داشتند. در شیراز کانونی بود به نام رهپویان وصال که ایشان زمان اوقات فراغتشان در آنجا مشغول مطالعه و بحث های سیاسی و اجتماعی و عقیدتی با هم سن و سالانشان می‌شدند. برای نخستین بار از طرف همین کانون به اردوی راهیان نور رفتند و دلدادگی به سلوک شهدا از همین سفر معنوی در دل او شکل گرفت. خود ایشان بارها به من گفتند که این سفرها برایشان معنویتی دامن‌گیر داشته است. با شوق و برای خدمت به این اردوها می‌پیوست. کتاب زندگینامه شهدا را تهیه می‌کرد و دیگران را هم تشویق به خواندن آن‌ها می‌کرد. در طول این سفرها رویاهای صادقه‌ای هم دیده بود که شرح آن جایز نیست اما بعدها این خواب‌ها برای ما تعبیر شد. شرط خدمت به محرومان در انتخاب رشته دانشگاه از همه چیز برای او پر رنگ‌تر بود. وقتی پرستار شد و توفیق خدمت به بیماران را پیدا کرد با شوق شروع به پیشرفت در رشته تحصیلی اش کرد. به طوری که توانست در بخش آی سی یو کمک حال پزشکان متخصص و بیماران نیازمند مراقبت‌های ویژه شود. #شهیده_مریم_رحیمی| پرستار بیمارستان شهید رجایی شیراز که چندی پیش براثر ابتلا به ویروس منحوس #کرونا به شهادت نائل آمد. کودک تازه متولد شده ایشان هم متاسفانه چند ساعت بعد از متولدشدن به رحمت خدا رفته و به مادرشهیدش پیوست. روح این بانوی نمونه ی راه خدمت شاد.🌷 📲 @mahdihoseini_ir