چون زمان منافقین بود به ما سفارش کرد که اگه شهید شدم گریه نکنید و عادی باشید. بعد ازخاکسپاری دیدیم یک سری خانواده آمدند و خیلی گریه می‌کنند، من هم گفتم: «شما کی هستید که اینقدر بی‌تابی می‌کنید؟» آن‌ها گفتند: «ما هم‌ محله‌ای‌های قدیم هستیم.» بعدا فهمیدیم آن‌ها هم‌ محله‌ای‌های ما بودند که برادرم وقتی حقوقش را می‌گرفته به این خانواده‌ها که بی‌سرپرست بودند کمک می‌کرده و مقداری از حقوقش را به این خانواده‌ها می‌داده. بعد از شهادتش فهمیدیم که چه‌کارهایی کرده بود. بسیار رئوف و خوش‌اخلاق بود. | شهادت : ۶۷.۰۵.۰۶ 🌱| @mahdihoseini_ir