ْ مَنْ خَلَقَهُمْ لَیَقُولُنَّ اللَّهُ فَأَنَّى یُؤْفَکُونَ ﴿٨٧﴾ وَقِیلِهِ یَا رَبِّ إِنَّ هَؤُلاءِ قَوْمٌ لا یُؤْمِنُونَ ﴿٨٨﴾ فَاصْفَحْ عَنْهُمْ وَقُلْ سَلامٌ فَسَوْفَ یَعْلَمُونَ ﴿٨٩﴾*
*سورة الزخرف*
به نام خداوند بخشنده بخشایشگر
حم. (1)
سوگند به کتاب مبین (و روشنگر)، (2)
که ما آن را قرآنی فصیح و عربی قرار دادیم، شاید شما (آن را) درک کنید! (3)
و آن در «امالکتاب» ( لوح محفوظ) نزد ما بلندپایه و استوار است! (4)
آیا این ذکر ( قرآن) را از شما بازگیریم بخاطر اینکه قومی اسرافکارید؟! (5)
چه بسیار پیامبرانی که (برای هدایت) در میان اقوام پیشین فرستادیم; (6)
ولی هیچ پیامبری به سوی آنها نمیآمد مگر اینکه او را استهزا میکردند. (7)
ولی ما کسانی را که نیرومندتر از آنها بودند هلاک کردیم، و داستان پیشینیان گذشت. (8)
هر گاه از آنان بپرسی: «چه کسی آسمانها و زمین را آفریده است؟» مسلما میگویند: «خداوند قادر و دانا آنها را آفریده است»! (9)
همان کسی که زمین را محل آرامش شما قرار داد، و برای شما در آن راههایی آفرید باشد، که هدایت شوید (و به مقصد برسید)! (10)
همان کسی که از آسمان آبی فرستاد بمقدار معین، و بوسیله آن سرزمین مرده را حیات بخشیدیم; همین گونه (در قیامت از قبرها) شما را خارج میسازند! (11)
و همان کسی که همه زوجها را آفرید، وبرای شما از کشتیها و چهارپایان مرکبهایی قرارداد که بر آن سوار میشوید، (12)
تا بر پشت آنها بخوبی قرار گیرید; سپس هنگامی که بر آنها سوار شدید، نعمت پروردگارتان را متذکر شوید و بگویید: «پاک و منزه است کسی که این را مسخر ما ساخت، وگرنه ما توانایی تسخیر آن را نداشتیم; (13)
و ما به سوی پروردگارمان بازمیگردیم!» (14)
آنها برای خداوند از میان بندگانش جزئی قرار دادند (و ملائکه را دختران خدا خواندند); انسان کفرانکننده آشکاری است! (15)
آیا از میان مخلوقاتش دختران را برای خود انتخاب کرده و پسران را برای شما برگزیده است؟! (16)
در حالی که هرگاه یکی از آنها را به همان چیزی که برای خداوند رحمان شبیه قرار داده ( به تولد دختر) بشارت دهند، صورتش (از فرط ناراحتی) سیاه میشود و خشمگین میگردد! (17)
آیا کسی را که در لابلای زینتها پرورش مییابد و به هنگام جدال قادر به تبیین مقصود خود نیست (فرزند خدا میخوانید)؟! (18)
آنها فرشتگان را که بندگان خداوند رحمانند مؤنث پنداشتند; آیا شاهد آفرینش آنها بوده اند؟ ! گواهی آنان نوشته میشود و (از آن) بازخواست خواهند شد! (19)
آنان گفتند: «اگر خداوند رحمان میخواست ما آنها را پرستش نمیکردیم!» ولی به این امر هیچ گونه علم و یقین ندارند و جز دروغ چیزی نمیگویند! (20)
یا اینکه ما کتابی پیش از این به آنان دادهایم و آنها به آن تمسک میجویند؟! (21)
بلکه آنها میگویند: «ما نیاکان خود را بر آئینی یافتیم، و ما نیز به پیروی آنان هدایت یافتهایم.; سذللّه (22)
و اینگونه در هیچ شهر و دیاری پیش از تو پیامبر انذارکنندهای نفرستادیم مگر اینکه ثروتمندان مست و مغرور آن گفتند: «ما پدران خود را بر آئینی یافتیم و به آثار آنان اقتدا میکنیم.» (23)
(پیامبرشان) گفت: «آیا اگر من آیینی هدایتبخشتر از آنچه پدرانتان را بر آن یافتید آورده باشم (باز هم انکار میکنید)؟!» گفتند: «(آری،) ما به آنچه شما به آن فرستاده شدهاید کافریم! سذللّه (24)
به همین جهت از آنها انتقام گرفتیم; بنگر پایان کار تکذیبکنندگان چگونه بود! (25)
و به خاطر بیاور هنگامی را که ابراهیم به پدرش ( عمویش آزر) و قومش گفت: «من از آنچه شما میپرستید بیزارم. (26)
مگر آن کسی که مرا آفریده، که او هدایتم خواهد کرد!» (27)
او کلمه توحید را کلمه پایندهای در نسلهای بعد از خود قرار داد، شاید به سوی خدا باز گردند! (28)
ولی من این گروه و پدرانشان را از مواهب دنیا بهرهمند ساختم تا حق و فرستاده آشکار (الهی) به سراغشان آمد; (29)
هنگامی که حق به سراغشان آمد; گفتند: «این سحر است، و ما نسبت به آن کافریم»! (30)
و گفتند: «چرا این قرآن بر مرد بزرگ (و ثروتمندی) از این دو شهر (مکه و طائف) ناز ل نشده است؟!» (31)
آیا آنان رحمت پروردگارت را تقسیم میکنند؟! ما معیشت آنها را در حیات دنیا در میانشان تقسیم کردیم و بعضی را بر بعضی برتری دادیم تا یکدیگر را مسخر کرده (و با هم تعاون نمایند); و رحمت پروردگارت از تمام آنچه جمعآوری میکنند بهتر است! (32)
اگر (تمکن کفار از مواهب مادی) سبب نمیشد که همه مردم امت واحد (گمراهی) شوند، ما برای کسانی که به (خداوند) رحمان کافر میشدند خانههایی قرار میدادیم با سقفهایی از نقره و نردبانهایی که از آن بالا روند، (33)
و برای خانههایشان درها و تختهایی (زیبا و نقرهای) قرار میدادیم که بر آن تکیه کنند; (34)
و انواع زیورها; ولی تمام اینها بهره زندگی دنیاست، و آخرت نزد پروردگارت از آن پرهیزگاران است! (35)
و هر کس از یاد خدا رویگردان شو