امام زمان علیه السلام در صحیفه ی سجادیه(۳) روزی که یکی از انبیاء به جانشین خود وصیت کند و از این طریق حجت بعدی را مشخص کند روز عید است و بخاطر همین روزی که پیامبر صلی الله علیه و آله جانشین خود را معین فرمودند به "عید غدیر" شهرت یافت: «إِنَّ الْأَنْبِيَاءَ (صلوات الله عليهم)‏كَانَتْ تَأْمُرُ الْأَوْصِيَاءَ الْيَوْمَ الَّذِي‏ كَانَ يُقَامُ فِيهِ الْوَصِيُّ أَنْ يُتَّخَذَ عِيداً» و لذا این روز یادآور صحنه ایست که پیامبر حق امامت و حکومت ائمه را بیان فرموده است و به دنبال آن ضایع ساختن این حق بود و حزن امام سجاد علیه السلام در روز عید و بیان از حق غصب شده می تواند بخاطر تجدید یافتن این خاطره باشد. بيان خواب هر چند نمی تواند دلیل و مصدر علمی باشد ولی با وجود تایید روایی می تواند بعنوان تکمله ی بحث ما قرار بگیرد و آن حکایت علامه سید باقر بن حجت سید محمد هندی است که در خواب حضرت صاحب_الامر عجل الله فرجه را در شب عید غدیر و در حالی که حضرت حزین و درهم شکسته است دید. پس به حضرت می گوید: ای سرورم! از چه احوال شما را اینگونه می بینم آیا در چنین روزی شما حزین هستید در حالی که مردم در سرور و شادی اند به مناسبت عید غدیر؟! حضرت علیه السلام فرمود: به یاد مادرم فاطمه_زهرا سلام الله علیها و حزن او افتادم. سپس فرمود: سوگند به شرف مقام آن حضرت مرا نخواهى دید که پس از بیت الاحزان خانه خوشى بگیرم(ديوان السيد باقر الهندي/ص۲۴). امام سجاد علیه السلام در ادامه دعای ۴۷ می فرماید: - «و أقم به کتابک» خدایا قرآن را بوسیله ی آن امام بزرگوار اقامه کن - «و حدودک» حدود الهی را در جامعه اجرا کن - «و شرائعک» و شرایع دین را به پا دار - «و سنن رسولک» و سنت های پیغمبرت را بواسطه ی امام زمان احیاء کن - «و أحی به ما أماته الظالمون من معالم دینک» آنچه که ظالمین از معالم دین نابود کردن را برگردان. امیرالمؤمنین علیه السلام می فرماید: «اللَّهُمَّ إِنَّكَ تَعْلَمُ أَنَّهُ لَمْ يَكُنِ الَّذِي كَانَ مِنَّا مُنَافَسَةً فِي سُلْطَانٍ وَ لَا الْتِمَاسَ شَيْءٍ مِنْ فُضُولِ الْحُطَامِ، وَ لَكِنْ لِنَرِدَ الْمَعَالِمَ مِنْ دِينِكَ وَ نُظْهِرَ الْإِصْلَاحَ فِي بِلَادِكَ، فَيَأْمَنَ الْمَظْلُومُونَ مِنْ عِبَادِكَ وَ تُقَامَ الْمُعَطَّلَةُ مِنْ حُدُودِكَ» بار خدايا، تو مى دانى، كه آن كارها كه از ما سر زد، نه براى همچشمى بود و نه رقابت در قدرت و نه خواستيم از اين دنياى ناچيز چيزى افزون به چنگ آوريم. بلكه مى خواستيم نشانه هاى دين تو را كه دگرگون شده بود بازگردانيم و بلاد تو را اصلاح كنيم تا بندگان ستمديده ات در امان مانند و آن حدود كه مقرر داشته اى، جارى گردد(نهج البلاغه/خ ۱۳۱) - «و جعلنا له سامعین مطیعین» ما را نسبت به امام زمان دارای گوش شنوا و مطیع قرار بده - «و فی رضاه ساعین» در راه رضا و خشنودی او کوشا قرار بده - «و إلی نصرته و المدافعة عنه من منکفین» خدایا ما را ناصر و مدافع(حمایت کننده) امام قرار بده - «و إلیک و إلی رسولک بذلک متقربین» اگر من ناصر و مدافع امام باشم، بوسیله ی آن قرب خدا و رسولش را به دست می آورم.